Od 3 października Synod Biskupów gromadzi w Rzymie z papieżem Franciszkiem biskupów z całego świata, ekspertów, ludzi młodych, a także bratnich delegatów różnych Kościołów wokół tematu „młodzież, wiara i rozeznawanie powołania”. Brat Alois uczestniczy w Synodzie jako „gość specialny”. W drodze do Rzymu odwiedził włoskie miasto Brescia, gdzie wziął udział w wieczornej modlitwie w katedrze w obecności miejscowego biskupa; wygłosił tam rozważanie o papieżu Pawle VI, Taizé i młodych ludziach.
W październiku w Rzymie w związku z Synodem odbędą się dwa modlitewne spotkania ze śpiewami z Taizé, na które zapraszamy wszystkich – więcej informacji na stronie Taizé w języku włoskim.
Na koniec marca 2019 zaplanowane jest międzynarodowe spotkanie ekumeniczne młodych ludzi w Bejrucie. Około 150 młodych osób z różnych krajów europejskich już zgłosiło chęć uczestniczenia w tym wydarzeniu – wciąż dostępne są miejsca. Jeżeli jesteś zainteresowany, skontaktuj się z nami, najlepiej przed 15 października.
Już za rok odbędzie się następny afrykański etap pielgrzymki zaufania, tym razem w stolicy RPA, Kapsztadzie. Dwóch braci z Taizé, którzy na stałe mieszkają w tym mieście, niedawno odwiedziło różne miasta w Prowincji Przylądkowej Wschodniej, żeby poinformować ich mieszkańców o zbliżającym się spotkaniu.
„Po pierwszym spotkaniu w East London z osobami zaangażowanymi we wspieranie młodych ludzi znajdujących się w trudnych sytuacjach (bieda, narkotyki...) pojechaliśmy do Alice na Synod Zjednoczonego Kościoła Reformowanego RPA dla regionu Przylądkowego. Zaprosił nas jego moderator, pastor Peter Grove. Opowiedzieliśmy o przyszłorocznym spotkaniu 500 duszpasterzom i reprezentantom Synodu zgromadzonym na Uniwersytecie Fort Hare, miejscu gdzie studiował Nelson Mandela.”
Październikowy fragment z Biblii, do którego komentarz zamieszczamy na stronie Taizé zaczerpnięty jest z Księgi proproka Izajasza, 55,1-3a. „Wiele osób traktuje religię jak zespół wymagań, spełnienia których domaga się Bóg. Patrzą na nią, jak na wykaz obowiązków do wykonania. Wiara biblijna nie jest taka. Zaczyna się od zaufania Bogu miłości, który zawsze chce nas prowadzić do pełni życia. Tutaj prorok, aby opisać życie w rozkwicie, przywołuje obraz uczty, posiłku, na którym podano dobre potrawy do jedzenia i do picia. Kiedy jednak czytamy ten tekst, jest oczywiste, że chodzi przede wszystkim o to, żeby słuchać, żeby usłyszeć głos Boga pośród otaczającego nas zgiełku. To w nim jest prawdziwe pożywienie, które karmi nasze istnienie dużo lepiej niż wszystkie sprawy otaczającego nas świata, które uważamy za istotne, ale przecież nie zaspokoją one naszych najgłębszych pragnień...”
Chryste, nasza nadziejo, Ty nas przyjmujesz takimi, jakimi jesteśmy, z naszymi darami i naszymi zranieniami. Dzięki temu nasze życie może stać się odblaskiem Twojej wierności, Twojej miłości, która nigdy nie ustanie.