TAIZÉ1. Ядуць абляпіхавае марозіва перад спісаным ледаколам
У порце старога горада – рака Варнаў, якая ўпадае ў мора ў Варнемюндэ і плыве да Ростака – можна з’есці (чаму б й не ўзімку) смачнае абляпіхавае марозіва, на фоне спісанага ледакола, прышвартаванага да прыстані.
2. Даць чайцы скрасці Fischbrötchen
Перад тым, як набыць марозіва, можна купіць рыбную булачку Fischbrötchen. Але будзьце ўважлівыя: яе можа ўхапіць чайка, калі вы не будзеце асцярожныя. Тое ж датычыцца і спакаванага пасілку, які будуць раздаваць штовечар падчас Сустрэчы, каб спажыць яго па дарозе на малітву апоўдні.
[1]
3. Паназірайце за экалагічным паромам у порце Варнемюндэ
У марскім порце Варнемюндэ можна назіраць за паромам, які ідзе ў Данію ці вяртаецца адтуль (Ростак знаходзіцца ўсяго ў 3 гадзінах шляху ад Капенгагена). Здаецца, што гэты паром мае вялізны комін, але на самой справе гэта “ротар Флетнера”, прылада для эканоміі паліва на 10%.
4. Адкрыйце для сябе шматгранны рэгіён
Удзельнікаў Сустрэчы таксама будуць гасціць у навакольных гарадах і вёсках, з дамамі з саламянымі стрэхамі, гатычнымі касцёламі з чырвонай цэглы, здалёк бачным шпілем абацтва XIII стагоддзя. Гэты рэгіён быў на першых старонках сусветнай прэсы ў 2007 годзе з нагоды сустрэчы Вялікай Васьмёркі ў паблізкім Хайлігендаме.
5. Дазвольце быць прывітаным
У зямлі Мекленбург кажуць, што «нават канец свету наступае праз пяцьдзесят гадоў» (Хельга Шуберт). Магчыма, менавіта гэтая мясцовая марудлівасць тлумачыць, чаму сям’я, якая прыбыла ў Ростак тры гады таму з поўдня, з харвацкага ўзбярэжжа, першай запоўніла фармуляр прыёму моладзі падчас Сустрэчы. Хрысціяне тут складаюць меншасць, але маюць шмат сяброў. Разлічваючы выключна на вернікаў, арганізаваць Сустрэчу было б немагчыма. Нават людзі, якія з самага пачатку дэкларавалі сябе атэістамі, таксама выказалі жаданне прыняць удзел у Сустрэчы.
6. Футбольная каманда, якую трэнуе перакананы хрысціянін
Для тых, хто любіць футбол: трэнер Енс Хэртэль, які вывеў каманду Hansa Rostock у другі дывізіён, з’яўляецца хрысціянінам, які моліцца, чытае Біблію і ведае, што ў яго жыцці ды ў веры яго падтрымлівае хрысціянская супольнасць. Ён кажа: «Я быў хрысціянінам, перш чым стаць трэнерам. І застануся ім, калі ўжо не буду трэнерам».
