TAIZÉ

Νέα από τις Μικρές Προσωρινές Κοινότητες

 

Κατά τον τελευταίο χρόνο, μικρές ομάδες νέων ανθρώπων ζουν μαζί για λίγες εβδομάδες σε μια γειτονιά ή χωριό ως μαρτυρία του Ευαγγελίου, καθώς συμμετέχουν στη χαρά και τις δυσκολίες των ανθρώπων που ζουν εκεί. Αυτή η εμπειρία υπήρξε πολύ καρποφόρα, τόσο για τις κοινότητες που τους καλωσόρισαν, τις ενορίες, τους τόπους αλληλεγγύης όσο και για τους ίδιους τους νέους, που έζησαν αυτή την πνευματική περιπέτεια. Είμαστε χαρούμενοι προς τούτο το να συνεχίζουμε αυτό το πρόγραμμα. Οι μικρές προσωρινές κοινότητες ακολουθούν έναν ρυθμό ζωής δομημένο γύρω από τη κοινή προσευχή τρεις φορές την ημέρα και με τη παράλληλη συμμετοχή στις ποιμαντικές και κοινωνικές δραστηριότητες και διακονίες της τοπικής Χριστιανικής Εκκλησίας, με επισκέψεις ανθρώπων που ζουν μόνοι τους ή σε δύσκολες καταστάσεις και με τη διοργάνωση προσευχητικών και νεανικών συνάξεων.

Σ’ αυτή τη σελίδα μπορείς να ενημερωθείς για τα νέα από τις μικρές προσωρινές κοινότητες.


Σλαβόνσκι Μπροντ (Κροατία)

Συνεχίζοντας μετά την δέσμευσή τους με τους πρόσφυγες, το Νοέμβριο/Δεκέμβριο, ο Samuel (Γερμανία), ο Joshua (Ολλανδία) και η Jaap Jan (Ολλανδία) αφιέρωσαν τέσσερις εβδομάφες στο Σλαβόνσκι Μπροντ (Κροατία), εργαζόμενοι μαζί με την Υπηρεσία για τους πρόσφυγες των Ιησουϊτών. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικές από τις εμπειρίες του:

Σκληρή δουλειά! Η κατασκήνωση είναι υπέροχη. Αυτοί καταγράφονται και παραλαμβάνουν ένα πακέτο με το γεύμα τους, έπειτα πηγαίνουν στις σκηνές. Προσπαθήσαμε να υποστηρίξουμε και να εξυπηρετήσουμε τους πρόσφυγες. Ενώνουμε τις ανάγκες τους με τη σωστή επαφή, με χαμόγελο, με διάλογο, απαντήσεις, με το να φέρουμε οικογένειες μαζί, με το να εμψυχώσουμε τα παιδιά ...
Τα μάτια των παιδιών μας κρατούσαν δυνατούς για να συνεχίσουμε, ακόμα κι αν είμασταν πολύ κουρασμένοι. Ένας άνδρας από το Ιράκ μας είπε:
 
“Όταν βλέπουμε τους εθελοντές, που ζεσταίνουν την καρδιά μας. Είναι ακόμα δύσκολο για μένα να κατανοήσω πώς άνθρωποι μπορούν να προσφέρουν το χρόνο τους και να αφήσουν το ζεστό κρεβάτι τους για να είναι μαζί μας το βράδυ και να μας βοήθούν”.
 
Είναι τόσο συγκινητικό να βλέπεις πώς οι πρόσφυγες ζουν μαζί ειρηνικά μετά από τέτοιες σκληρές εμπειρίες που έχουν περάσει. Το να μοιράζονται την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον τους φέρνει σε επαφή. Στην πραγματικότητα, μας φέρνει όλους μαζί. Όταν πονούν, εμείς πονούμε μαζί τους, εν σιωπή. Όταν προσεύχοντια, προσευχόμαστε μαζί τους, εν σιωπή.
 
Προσπαθούμε επίσης να εμψυχώσουμε την κοινή ζωή μεταξύ των εθελοντών. Ξοδεύω πολύ χρόνο μαγειρεύοντας. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να “υπηρετούμε τους ανθρώπους που υπηρετούν.”
 
Παρόλο που δεν υπάρχει χώρος για μας για τις προσευχές, ήμασταν σε θέση να προσκαλέσουμε τέσσερις από τους συναδέλφους μας σε μια προσευχή στο στρατόπεδο, προσευχόμενοι στο δρόμο για τους πρόσφυγες και για τους εθελοντές. Μερικές φορές οι μουσουλμάνοι συνάδελφοί μας, μας προσκαλούν να πούμε την ευλογία για το φαγητό.

Κίεβο (Ουκρανία)

Αυτό που με εξέπληξε κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών στο Κίεβο είναι η χαρά που βλέπουμε ότι μας δίνουν οι άνθρωποι. Είμαστε μόνο μια μικρή ομάδα από το Ταιζέ, που ήρθαμε στην Ουκρανία για να τους συναντήσουμε και να βοηθήσουμε με κάτι. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό για αυτούς, το να βλέπουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να έρθουν και να τους συναντήσουν μετά από τα πρόσφατα γεγονότα.
Ilan (Γαλλία), στο Κίεβο
Ένα πράγμα το οποίο μου άρεσε εφώ στο Κίεβο είναι οι Ορθόδοξες Λειτουργίες, γεμάτες από ύμνους. Μέχρι και τώρα υπήρχε πάντα μια χορωδία που τραγουδούσε υπέροχα σε διφωνία. Στις μεγαλύτερες γιορτές, για παράδειγμα τις Κυριακής στη Μονή της Λάβρας, υπήρχε μια χορωδία που έδινε στη Λειτουργία την ομορφιά ενός κονσέρτου.
Matthias (Γερμανία), στο Κίεβο

Τελευταία ενημέρωση: 19 Ιανουαρίου 2016