TAIZÉ

De Stilte van Taizé

 

In Taizé heeft stilte een centrale plek. Sommige jongeren brengen zelfs een hele week in stilte retraite door, waarbij er voor hen een speciaal programma is samengesteld om dat te ondersteunen. Zo verblijven ze in een aparte accomodatie en hebben ze bijbelreflecties toegespitst op deze retraite.

Sommige jongeren verlangen ernaar even een stap terug te doen vanuit de drukte van het leven van alledag en het dagelijks programma. Enkele plekken zijn speciaal gereserveerd om een langere stilte te faciliteren, zoals de bron van St. Stefanus (de stiltetuin in Taizé) en de romaanse dorpskerk.

Tijdens een drukke zomerweek deelde Lukas, een jongen uit Duitsland, zijn overdenkingen over stilte met ons. Hieronder geeft hij ons enkele ideëen die hij verbindt aan stilte, met daarbij een korte uitleg.



 [1]

Onze ziel bevrijden van alles wat op ons drukt

In het dagelijks leven worden we constant geconfronteerd met problemen, taken, en worstelingen. Soms moeten we dat even achter ons kunnen laten.

Naar onszelf luisteren

Er wordt altijd veel van ons verwacht door mensen om ons heen. Stilte biedt de mogelijkheid om ons te richten op de dingen die ik echt nodig heb voor mezelf.

"Leeg worden" zodat God kan spreken

De staat van "leegzijn", die gepaard gaat met de stilte, maakt het mogelijk voor God te spreken tot mijn hart. Hoe vaak zijn we niet afgeleid waardoor we Gods stem, tot ons gericht, niet horen?

Ons masker afnemen; onszelf ontmoeten

Temidden van de stilte is het alsof ik een kamer binnenga waarbinnen ik mijn echte zelf kan ontmoeten, zonder de ’maskers’ te dragen die ik normaal gesproken draag in het bijzijn van anderen. In de persoonlijke relatie met God kan ik op Hem vertrouwen met heel mijn hart.

Gevuld zijn met de aanwezigheid van God

Ten gevolge van dit hernieuwd vertrouwen kan de aanwezigheid van God mijn hele wezen vullen. Stilte is de eerste vrucht hiervan.

Kind zijn

Zoals een kind dat vertrouwd op zijn ouders, zo maakt stilte het mogelijk voor me om me aangenaam en vertrouwd te voelen, geborgen in Gods handen.

Mezelf verlaten op God

In stilte wens ik mezelf toe te vertrouwen aan Gods handen (lett. me te verlaten op Gods handen), zodat ik op mijn beurt kan antwoorden met liefde op de liefde die Hij voor mij heeft.



 [2]

Bijgewerkt: 16 augustus 2017

Opmerkingen

[1Photo: Lukas Schmalenstroer

[2Photo: Jaroslav Urik