Nieuws

Het programma: een gemeenschappelijke maaltijd bij het meer, het ontdekken van de "droomkasten" die gevuld waren met muziekinstrumenten, houten speelgoed en verstopte schatten, en daarna een circusoptreden met paarden en een trapezeartiest van het Equinoctis gezelschap.

Aan het einde was er een snack voor iedereen onder het genot van potjes voetbal, kegelen, stelten en muziek. Alles wat gratis en gefinancierd met donaties en steun van Taizés solidariteitsfonds, Operatie Hoop, om zo ook families met een laag inkomen de mogelijkheid te bieden om deel te nemen.

Wat een prachtige atmosfeer! Verschillende achtergronden en talen raakten vermengd: een zigeunergezin dat oorspronkelijk uit Servië komt, probeerde te converseren met acht Oekraïense kinderen die drie weken lang op vakantie zijn in Taizé. Arabisch sprekende christenen en moslims ontdekten elkaar. Armeniërs spraken in het Russisch met mensen uit Oekraïne; kinderen van de families uit de omgeving ontdekten de diversiteit aan talen.

Het meer was kalm, de atmosfeer sereen, gelach en muziek stegen op tegen een onbewolkte hemel. Elke persoon heeft een verlangen naar vrede in zich - deze middag zonder scheidingsmuren was een onweerlegbaar bewijs daarvan.

Foto’s : Christian Hanser & Taizé

Domenico (Italië)

Op zondag morgen, onder een bewolkte hemel, verzamelden zich pelgrims van alle leeftijden en nationaliteiten bij de bron. De broeders kwamen aangelopen, traditioneel met takken in hun handen om Palmzondag te vieren. Ondanks het weer was er een vreugdevolle stemming, we baden en zongen onder de beginnende lentebloesem.

 

Toen liepen we alle tezamen in een processie van de bron naar de kerk, meer dan duizend mensen. Eenmaal aangekomen in de kerk zetten we de viering voort, zoals gewoonlijk met een symfonie van verschillende talen. In de middag kwamen jongeren uit Duitsland, Portugal en andere landen uit de hele wereld, aan in Taizé. Zij gingen een week doorbrengen met gebed en vreugde in de geest van solidariteit. Dit is de belangrijkste week van het jaar voor ons allen en we zullen het vieren in gemeenschap en eenvoud, in afwachting van de opstanding van Christus.

 

Het is de eerste keer dat ik de heuvel zie in de wintertijd. Alles lijkt anders, maar toch kan je altijd het unieke en magische van deze plaats voelen. Het regent veel, vaak vergezeld door een klein windje. De bomen zijn kaal en ik voel dat ze niet kunnen wachten om hun blaadjes weer te laten groeien. De eerste bloesem verwelkomt de pelgrims alweer.

 

Rond de kerk zie ik veel bekende gezichten. De week voor Pasen lijkt de tijd dat mensen die een diepe band met Taizé hebben, terug komen. Om hun hart en ziel opnieuw de woorden van God te laten ervaren. Je kan het zien tijdens de gebedsdiensten: iedereen zing, van voor tot achterin de kerk. Uren achter elkaar blijven ze zingen. Het is zo goed te begrijpen dat deze mensen iets met elkaar delen; ze delen hun geloof en de vreugde van betekenisvolle gesprekken en reflecties.

Broeder Alois was Rome. Op maandag 16 maart ontving paus Franciscus hem voor een privaat audiëntie. Dit is de tweede ontmoeting met broeder Alois gedurende zijn pontificaat. De paus had in het bijzonder aandacht voor de oecumenische roeping van de gemeenschap en de bijzondere doelgroep, jonge mensen, die in Taizé verwelkomd worden. Hij verzekerde broeder Alois dat hij zal bidden in verbondenheid met allen die samen komen in Taizé later dit jaar, wanneer op 16 augustus zowel de honderdste geboortedag als de dood tien jaar geleden van broeder Roger herdacht worden.

Broeder Alois bedankte de paus voor zijn aankondiging afgelopen week over het Jaar van Barmhartigheid. De woorden van de paus over liefde en vergeving herinnerde broeder Alois aan de manier waarop broeder Roger sprak. Voor de paus, barmhartigheid is de kern van het evangelie.