Deklaracja brata Aloisa, przeora Taizé:

W Rzymie, na Placu Świętego Piotra, wśród ogromnego tłumu Rzymian i pielgrzymów z wielu krajów, pierwsze słowa Papieża Franciszka napełniły mnie radością. Spodziewaliśmy się, że ten wybór przyniesie coś nowego, i tak się stało. Pochodzenie tego pierwszego papieża, który przybył „z krańca świata”, wyraża uniwersalny wymiar Kościoła. Imię, które wybrał dla siebie, przywołuje na myśl radość i miłość do ubogich, które charakteryzowały życie Franciszka z Asyżu i które były w centrum dotychczasowego życia nowego papieża w Argentynie.

 

Swoją wizję więzi łączących ludzi z ich biskupem opiera on na doświadczeniach wiary chrześcijan w Ameryce Łacińskiej: „Zaczynamy tę wspólną drogę: biskup ze swym ludem, drogę braterstwa, miłości i zaufania do siebie nawzajem” – powiedział, kładąc nacisk na swą misję biskupa Rzymu. Na wszystkich zgromadzonych wywarł wyraźnie wrażenie fakt, że nowy papież przed udzieleniem swego błogosławieństwa, poprosił zebranych o modlitwę za niego, po czym pochylony zachował długą chwilę ciszy.

 

Prosząc o modlitwę za swego poprzednika Benedykta XVI, powiązał troskę o ciągłość z obietnicą innowacji. Z całą rzeszą ludzi, którzy przybyli, żeby pozdrowić i powitać nowego papieża, byłem wzruszony, kiedy rozszerzył naszą uwagę na wymiar świata, mówiąc: „Módlmy się za cały świat, aby zapanowało wielkie braterstwo”.

Z papieżem Franciszkiem.