Fragmenty medytacji brata Aloisa

My, bracia z Taizé, jesteśmy ogromnie poruszeni przybyciem tutaj, do kościoła w sercu Paryża, żeby modlić się z wami w tym czasie, kiedy reprezentanci większości krajów świata spotkali się, by wspólnie się zobowiązać do jakichś działań w obliczu zmian klimatycznych a miasto wciąż jest obolałe po ostatnich zamachach.

W Taizé w ciągu całego tego roku przypominaliśmy sobie, że na całej ziemi wciąż nowe strapienia wywoływane migracjami, ekologią, problemami społecznymi są wyzwaniem dla wierzących różnych religii, dla niewierzących i domagają się odnawiania więzi solidarności.

Jeszcze dzisiaj w wielu krajach przemoc sieje straszliwe spustoszenia w imię nieludzkich ideologii. Zachowując roztropność ale nie ulegając lękowi, pragniemy, by inspiracją stały się dla nas słowa psalmu, który śpiewaliśmy tego wieczoru: „Pan Bóg ogłasza pokój ludowi”. [...]

Czyż Chrystus nie wyciągnął ramion na krzyżu, aby przygarnąć każdego człowieka? Czy powołaniem chrześcijan, idących Jego śladem, nie jest zachęcanie do powszechnego braterstwa? To braterstwo, odzyskane międzyludzkie zaufanie jest jedyną drogą w przyszłość, która poprowadzi do pokoju.

Aby mogło się urzeczywistniać powszechne braterstwo, bardziej niż kiedykolwiek dotąd niezbędne jest wzmacnianie międzynarodowych instytucji, które w demokratyczny sposób ustalają reguły pozwalające zapewnić większą sprawiedliwość i zachować pokój. Mamy nadzieję, że koferencja klimatyczna będzie krokiem w tym kierunku i w ten sposób stanie się nowym znakiem nadziei.

Jest coraz więcej osób, które mają świadomość, że braterstwo powinno objąć również całą naszą cudowną planetę, wszystko, co zostało stworzone. Pierwszymi ofiarami katastrof ekologicznych często są najbiedniejsi. Zminy klimatyczne już w konsekwencji zmusiły wielu ludzi do opuszczenia swoich miejscowości. Niedawna wizyta w Taizé Yeba Saño z 25 pielgrzymami z różnych krajów, przemierzających drogę z Rzymu do Paryża, jeszcze bardziej nam uświadomiła, jaki wpływ zmiany klimatyczne wywierają na konkkretny kraj, taki jak Filipiny.

Ziemia należy do Boga, ludzie razem otrzymali ją w darze. Ziemia jest ograniczona, ludzie także powinni pogodzić się z własnymi ograniczeniami. Ziemia jest naszym wspólnym domem i dzisiaj cierpi. Nie można patrzeć obojętnie na pustoszenie środowiska naturalnego.

Tak, okazywanie solidarności całemu stworzeniu jest również jednym ze sposobów wprowadzania pokoju. W tym celu podejmujmy decyzje, które zmienią nasze codzienne zachowania.

Przesadne gromadzenie dóbr materialnych zabija radość. Prowadzi do zazdrości. Szczęście jest gdzie indziej: wybierając powściągliwy styl życia, pracując nie tylko dla zysku, ale po to, by nadać sens własnemu istnieniu, dzieląc się tym, co mamy, każdy może przyczynić się do tworzenia przyszłości, w której zapanuje pokój.