Mumbai i Vasai
Jednym z najbardziej poruszających spotkań w trakcie pierwszej części naszej podróży był wieczór spędzony w Borivali w domu sióstr, które prowadzą szkołę dla dzieci ulicy na przedmieściach Mumbaju. W internacie mieszka około 45 dzieci, które z różnych powodów zostały porzucone przez swoje rodziny. Siostry pomagają im odkryć godność oraz umożliwiają naukę wraz z innymi uczniami. Dzieci zostają pod opieką sióstr aż dorosną i same zaczną kształtować swoje życie. Wieczór zakończyła modlitwa ze śpiewami z Taizé.
Podczas innego wieczoru odbyło się spotkanie w Kharodi, Malad, w jednej z parafii w nadmorskiej dzielnicy Mumbaju. Młodzi ludzie przygotowali ten wieczór z wielkim entuzjazmem. Zaczęliśmy od pokazania krótkiego filmu wideo o Taizé, po którym była modlitwa. Po niej zarówno młodzi ludzie jak i dorośli dzielili się swoim doświadczeniem modlitwy medytacyjnej.
W Orlem, Malad, w największej parafii Tamilczyków spotkanie zgromadziło 600 młodych osób, w tym dzieci. Spotkanie w całości było prowadzone w języku tamilskim. Większość tamtejszych rodzin żyje poniżej progu ubóstwa.
Jedna z modlitw odbyła się w prawosławnej parafii obrządku syro-malabarskiego w Kalina Santakruz. W drodze do tej parafii, usytuowanej przy małej uliczce, zobaczyć można domy zbudowane przez ludzi pochodzących z różnych środowisk. Miejscowy chór przygotował oprawę muzyczną ze szczególną starannością. Młodzi ludzie w parafii są wspierani przez tamtejszego księdza, a to zachęca ich do dalszego działania. Na spotkaniu było obecnych kilku księży prawosławnych oraz młodzież z innych Kościołów.
Krótka wizyta w Vasai pozwoliła nam doświadczyć zupełnie innej atmosfery niż w wielkomiejskim Mumbaju. Vasai jest niewielką miejscowością leżącą w rejonie zamieszkanym przez rybaków. Młodzi ludzie włożyli wiele wysiłku, by dobrze przygotować spotkanie.
Ahmedabad, Gujarat
Diecezja Ahmedabad obejmuje 3 regiony administracyjne – Ahmedabad, Anand i Nandiad. Nasze odwiedziny koncentrowały się głównie w Anand, Karmsad i Nandiad. Po raz pierwszy brat z Taizé odwiedził tamte rejony, gdzie większość mieszkańców wyznaje hinduizm. Mimo tego wiara chrześcijańska jest tam bardzo żywa. Zadziwiające, jak głęboko ludzie tam mieszkający zrozumieli sens Ewangelii. W ostatnich latach tamtejsi chrześcijanie byli prześladowani z powodu swojej wiary. Jeden z księży powiedział, że ludzie z zewnątrz uważali tę sytuację za poważną, podczas gdy dla nich to stało się częścią życia.
Wiele kościelnych instytucji prowadzi hostele, w których mieszkają młodzi ludzie, którzy się uczą. Wśród nich są także przedstawiciele innych religii, pięknie jest widzieć ich w chrześcijańskich instytucjach. Wielu z tych młodych pochodzi z odległych wiosek, niektórzy z nich muszą jechać 5 godzin na rowerze, aby dotrzeć do swoich szkół.
W miejscach, które odwiedziliśmy, modliliśmy się tradycyjnymi pieśniami hinduskimi – bajanami i śpiewami z Taizé, wszystko w miejscowym języku Gujarati. Nasza wizyta zakończyła się w niedzielę krótkim pobytem w kościele malankarsko - prawosławnym w Ahmedabadzie, gdzie uczestniczyliśmy w Eucharystii zwanej tam Qurbana. Ksiądz przedstawił nas zgromadzonym ludziom wyjaśniając, skąd przybyliśmy. Po Mszy św. odbyło się krótkie spotkanie z młodymi ludźmi. W ostatnich latach niewielu młodych z tego regionu było w Taizé. Jedna z młodych kobiet podzieliła się doświadczeniem, które wzbogaciło ją osobiście podczas pobytu w Taizé. Mówiła o poczuciu pojednania, pokoju i zaufania, które cały czas wpływają na jej życie i relacje z rodziną i przyjaciółmi.
Pune
Odwiedziny w zachodnim rejonie zakończyły się wieczorną modlitwą w niedzielę 17 lutego w diecezji Poona. Młodzi ludzie przybyli z różnych parafii w mieście, także z Kościoła prawosławnego obrządku syryjskiego pw. św. Tomasza. Zaskakująco szybko nauczyli się pieśni, które słyszeli pierwszy raz w życiu.
Północny Wschód
Północny wschód Indii jest zupełnie inny od pozostałej części kraju. Podczas naszych odwiedzin nie tylko modliliśmy się z młodymi ludźmi. Odwiedzaliśmy również parafie misyjne, szkoły z internatem dla dzieci z odległych wiosek i podobne instytucje prowadzone przez Kościół.
Miasto Guwahati, w prowincji Assam, leży na brzegach jednej z wielkich rzek Indii, Bramaputry. Kiedy tam przyjechaliśmy, powitał nas arcybiskup Thomas Menamparampil, który od wielu lat jest bliskim przyjacielem Wspólnoty. Tego samego wieczoru młodzi ludzie zorganizowali modlitwę ze śpiewami z Taizé w holu katedry. Nazajutrz wyruszyliśmy do Bongaigon, w zachodniej części Assamu. W ubiegłym roku młody mężczyzna z Bongaigon spędził w Taizé trzy miesiące, ale bracia z Taizé znaleźli się w tej części Indii po raz pierwszy!
Młody człowiek przygotował to spotkanie z innymi. Wielu z nich przybyło z parafii, ale również z seminarium. Większość z nich pochodzi z różnych grup etnicznych: Bodos, Santhals, Adivasis… Śpiewy z Taizé były dla nich czymś nowym, ale nauczyli się ich szybko i mogliśmy się razem nimi modlić.
Po wizycie w Assam pojechaliśmy na zachód na Wzgórze Garo w Tura, w stanie Meghalaya. Z kilkoma młodymi mieszkańcami odwiedziliśmy parafie położone w pobliżu granicy z Bangladeszem. Nasza wizyta zakończyła się modlitwą z pieśniami z Taizé śpiewanymi w języku Garo. Następnie pojechaliśmy do Shillong, stolicy Meghalaya. Młodzi ludzie z Shillong przyjeżdżają do Taizé od wielu lat. W wieczornej modlitwie wzięli udział nie tylko mieszkańcy miasta, ale również ludzie z sąsiedniej parafii w Upper Khasi Hills. Największe wrażenie robił śpiew większości pieśni z Taizé w języku Khasi. Chociaż nasza wizyta przypadła na luty i okres wielkiego postu - nie związany raczej ze świętowaniem – dało się tam odczuć ducha dzielenia się ewangeliczną radością i zaufaniem.