Broeder Alois
2014 Vier voorstellenDe brief “Naar een nieuwe solidariteit” blijft de basis van onze gezamenlijke reis naar 2015. Het komende jaar heeft als thema: “Op zoek naar zichtbare verbondenheid tussen allen die Christus liefhebben”. Hier zijn vier voorstellen die je op weg kunnen helpen.
Vier voorstellen om te zoeken naar zichtbare verbondenheid tussen allen die Christus liefhebben
Eerste voorstel - Je aansluiten bij een lokale gemeenschap, een gemeenschap van gebed“Heb elkaar lief. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.” (Johannes 13:34) Soms is deze gemeenschap in onderlinge vriendschap heel zichtbaar, bijvoorbeeld tijdens de internationale ontmoetingen. Maar zulke gebeurtenissen zijn er maar af en toe. Toch kun je overal op aarde een klein deeltje van deze gemeenschap, hoe armzalig ook, terugvinden. Het is onmogelijk om je geloof helemaal alleen te beleven. Geloof begint altijd met een ervaring van gemeenschap, met het besef dat Christus de bron is van een onbegrensde eenheid. Plaatselijke gemeenschappen, parochies, gemeentes, gebedsgroepen en studentenkerken zijn bedoeld om voortdurend te groeien in vriendschap! Het moeten plaatsen worden waar men elkaar een warm welkom geeft en elkaar ondersteunt, met aandacht voor kleine en zwakke mensen, voor vreemdelingen en voor hen die onze idealen niet delen… Vraag aan iedereen: Zou het deelnemen aan een zondagsviering en andere gemeenschappelijke activiteiten, zelfs met mensen die je niet hebt uitgekozen, je kunnen helpen om te ervaren wat gemeenschap betekent? Suggestie voor hen die werken in het pastoraat: luisteren naar jongeren en open staan voor wat zij kunnen bijdragen aan de plaatselijke gemeenschap; oudere mensen hiervan bewust maken. Tweede voorstel - Vriendschap verbreden over grenzen heen“Alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten, dat hebben jullie voor mij gedaan.” (Matteüs 25:40) Jezus had aandacht voor iedereen die Hij ontmoette, speciaal voor de armen, de kinderen en de onaanzienlijken. Laten we Hem navolgen door, over grenzen heen, mensen op te zoeken die gebrek lijden. Laten we solidariteitsacties organiseren, samen met christenen uit verschillende kerken en ook met mensen die ons geloof niet delen. Of de armoede nu materieel of spiritueel is, solidariteit betekent altijd een wederzijdse uitwisseling: als wij een ander helpen, zijn ook wij zelf vaak de ontvangende partij. Suggestie voor iedereen: waarom zouden we niet een jaar lang speciale aandacht geven aan een bepaalde situatie in onze omgeving en mensen opzoeken die we vriendschap en solidariteit kunnen aanbieden: mensen aan de rand, armen, zieken, gehandicapten, verwaarloosde kinderen, immigranten, werklozen…? Suggestie voor hen die werken in het pastoraat: jongeren helpen om te onderscheiden waar er behoefte is aan solidariteit en hoe zij die kunnen aanbieden. Derde voorstel - Uitwisselen en regelmatig samen bidden“Waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.” (Matteüs 18:20) Voor sommige jongeren maken zware beproevingen, verwaarlozing, eenzaamheid of een sterk besef van het onrecht in de wereld, het bijna onmogelijk om in God te geloven. Geloven houdt altijd een risico in: het risico van vertrouwen. Met wie kan ik samen de weg van het geloof gaan en ervaringen uitwisselen? Suggestie voor iedereen: zoek naar mensen om mee uit te wisselen, in plaats van alleen te blijven zitten met je vragen. Je kunt elke week of elke maand samen een passage uit het Evangelie of een andere tekst lezen en samen bidden met liederen, een bijbellezing en een lange stilte. Suggestie voor hen die werken in het pastoraat: deze kleine groepen voor uitwisseling en gebed aanmoedigen en begeleiden; hen helpen om open te blijven staan voor anderen die zich willen aansluiten. Vierde voorstel - De verbondenheid tussen allen die Christus liefhebben beter zichtbaar maken“U bent het lichaam van Christus.” (1 Korintiërs 12:27) In ons dorp, onze stad of onze regio zijn er mensen die Christus ook liefhebben, maar op een andere manier dan wij. Als wij ons ‘christenen’ noemen, dragen wij Christus’ naam. Wij ontvangen onze christelijke identiteit bij onze doop, die ons met Hem verenigt. Laten wij die gemeenschappelijke identiteit beter zichtbaar maken, in plaats van onze verschillende kerkelijke identiteiten te benadrukken. Als de verschillen onoverbrugbaar lijken, is dat geen reden om ons afzijdig te houden. Tijdens zijn leven heeft Christus scheidingsmuren doorbroken; op het kruis heeft hij zijn armen wijd uitgestrekt naar allen die onder elkaar verdeeld waren. Als christenen Hem willen volgen en Gods licht in deze wereld willen laten schijnen, kunnen ze niet onderling verdeeld blijven. Het is de heilige Geest die ons één maakt. Suggestie voor iedereen: Laten we mensen opzoeken die anders zijn dan wij: een andere groep of parochie, een beweging of kerkelijke stroming, een christelijke migrantengemeenschap. We kunnen elkaar bezoeken, elkaar uitnodigen. We kunnen ons samen tot Christus keren in een eenvoudig gebed, onszelf ‘onder één dak’ plaatsen, zonder te wachten tot alles helemaal is gladgestreken. Zo kunnen we vooruitlopen op de volledige gemeenschap. Suggestie voor hen die werken in het pastoraat: christenen van verschillende kerkelijke achtergronden samenbrengen om ook op pastoraal gebied zoveel mogelijk samen te doen, altijd in wederzijds respect. Het onderstaande document bevat de "vier voorstellen" en ook de tekst: "Luisteren naar jongern uit Azië" [article16083.html]: |