Od płomienia kobiety z wioski i siostry z różnych wspólnot obecnych w Taizé wzięły ogień wielkanocny i poprowadziły procesję w kierunku Kościoła Pojednania. O godzinie 8.00 zapukały trzy razy do drzwi kościoła i światło Zmartwychwstania wniosły do środka przy śpiewie „Mshiha qam” („Mesjasz żyje”), ogłaszając szeptem „On żyje”.

Po zapaleniu świecy paschalnej zaśpiewano „Lumen Christi” („Światło Chrystusa”), na co wszyscy odpowiedzieli „Deo gratias” („Bogu niech będą dzięki”), a światło rozprzestrzeniło się po całym kościele. I nie tylko światło, ale także radość, która wzbiera w naszych sercach, gdy śpiewamy o Zmartwychwstaniu.

Pod koniec celebracji, w 20 różnych językach, ustami i sercami głosiliśmy:

 Chrystus zmartwychwstał!
 On naprawdę zmartwychwstał!

Zmartwychwstały Chryste, podobnie jak Jan, Piotr i Maria Magdalena w poranek Twojego Zmartwychwstania, szukamy Cię wszędzie, ale Ty zawsze nas poprzedzasz. Nawet jeśli nie dostrzegamy Twojej obecności, daj nam wierzyć w znak pustego grobu. Niech nadejdzie dzień, w którym zrozumiemy, że tam byłeś i że nas posyłasz, abyśmy nieśli dobrą nowinę o Twojej miłości całemu stworzeniu.

 [1]