Μερικοί από αυτούς είναι κάπως έκπληκτοι με τις θερμοκρασίες καθώς 1 ή 2 ώρες πρίν άφηναν το άλλο μέρος της Ευρώπης μέσα στο χίονι. Μερικοί είναι εξαντλημένοι μετά από ταξίδι τριών ημερών μέσα σε λεωφορείο. Όλοι όμως είναι γεμάτοι από την ευγενή υποδοχή - τα θερμά και φιλικά χαμόγελα των νέων που τους υποδέχονταν στο αεροδρόμιο, την εκπληκτική γενναιοδωρία των νέων που σηκώθηκαν νωρίς στις 4 π.μ. για να καλωσορίσουν αυτούς που έφθαναν με το λεωφορείο, με τους νόστιμους άρτους που ετοίμασαν οι μοναχές του πατριαρχείου: όταν η Ρουμανία καλωσορίζει είναι ειλικρινά κάτι πέρα από κάθε προσμονή.
Αυτοί που έφθασαν νωρίτερα είχαν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυτή την υπέροχη πόλη των αντιθέσεων: μεσαιωνικοί δρόμοι και πολύ μοντέρνοι λεωφόροι, φοτουριστικά γραφεία και εμπορικά κέντρα ακριβώς δίπλα από μνημειώδη κομουνιστικά κτήρια, πίσω από τα οποία κρύβονται εκατοντάδες μικρές και όμορφες εκκλησίες και μοναστήρια γεμάτα υπέροχες παλαιές εικόνες, τοιχογραφίες και μια σιγή, η οποία ομοιάζει με όαση δίπλα στην πολύβουη πόλη.
Το απόγευμα: υποδοχή στις ενορίες φιλοενίας, ένα γεύμα και ευκαιρία για γνωριμία με την φιλοξενούσα οικογένεια. Μετά από τόσα χρόνια, κατά τα οποία νέοι από την Ρουμανία λάμβαναν μέρος στις Ευρωπαϊκές Συναντήσεις, ήταν η στιγμή αυτοί να υποδεχθούν. Ακόμα υπέροχο ήταν να βλέπεις ανθρώπους που δεν είχαν ακούσε ξανά για το Τιαζέ να δέχονται να φιλοξενήσουν επισκέπτες. Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι εύκολη περίοδος για καλωσόρισμα. Ως Ρουμάνοι οι φιλοξενούντες θα ήθελαν να προσφέρουν το καλύτερο φαγητό και περισσότερα από αυτό. Αλλά για τους Ορθοδόξους είναι περίοδος πολύ αυστηρής νηστείας και της ημέρες της Παρασκευής και τουΣαββάτου απολύτου νηστείας-αφαγίας. Οι φιλοξενούντες συγκινήθηκαν στο άκουσμα ότι οι νέοι θα έτρογαν ό,τι και αυτοί. Δεν ήρθαμε μόνον για να παρακολουθήσουμε την παράδοσή τους από μακρυά αλλά για να μετέχουμε και εμείς στη ζωή αυτή τις λίγες αυτές ημέρες.
Μεγάλη Πέμπτη: Ελάτε και προσευχηθείτε
Την Πέμπτη το πρωί, η πρώτη πλήρης μέρα, ήμασταν όλοι μαζί στη Θεία Λειτουργία σε μια από τις πατριαρχικές Εκκλησίες στο κέντρο. Έπειτα από το τυπικό ρουμανικό γεύμα sarmale και mămăligă το απόγευμα ήταν αφιερωμένο στην ανακάλυψη του ρουμανικού πολιτισμού. Το Βουκουρέστι έχει μερικά από τα ομορφότερα μουσεία και δυστυχώς είχαμε χρόνο να επισκεφθούμε μόνον ένα. Το Μουσείο τέχνης και Ιστορίας είναι πολύ καλά οργανωμένα και παρουσιάζουν ότι υπάρχει ένα έντονο ενδιαφέρον στην μελέτη του πολιτισμού της χώρας, ο οποίος δεν είναι και τόσο γνωστός εκτός αυτής. Το Παλάτι του Κοινοβουλίου, σύμβολο της κομουνιστικής δικτατορίας, αλλά παράλληλα και μνημείο δημιουργικότητας όλου του Ρουμανικού λαού, προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα. Το υπαίθριο “χωριάτικο μουσείο” βοήθησε τους προσκυνητές να φανταστούν ένα τυπικό χωρίο της χώρας. Η καρδιά της Ρουμανίας είναι ακόμη στην επαρχία και είναι πολύ σημαντικό ότι αν δεν έχεις δει έστω και ένα δεν έχεις επισκεφθεί αληθινά τη χώρα.
Όμως “έλα και πάρε μέρος μαζί με τους αδελφούς στο Βουκουρέστι, στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα” ήταν η πρόσκληση. Και έτσι ακριβώς περάσαμε τον περισσότερο χρόνο μας. Κάθε απόγευμα κάθε ένας λάμβανε μέρος στις ακολουθίες της φιλοξενούσας ενορίας. Για τους περισσότερους ο τρόπος λατρείας ήταν κάτι το εντελός καινούργιο. Με το να μην κατανοούν την γλώσσα της προσευχής, το να στέκονται όρθιοι για αρκετές ώρες ήταν προφανώς μια πρόκληση, το γνωρίζαμε αυτό πολύ πριν φθάσουμε. Αλλά η ομορφιά των ακολουθιών έκλεψε την ψυχή των νεών. Όπως ακριβώς η Katja, μια από τους προσκυνητες το έθεσε:
"Η Ορθόδοξη πίστη και λατρεία είναι υπέροχη. Το να την ανακαλύπτεις από μια μικρή απόσταση ήταν εκπληκτικό αλλά όχι και τόσο εύκολο μερικές φορές. Οι ακολουθίες άγγιξαν κάθε αίσθημα που σε κάνει να νιώθεις πλήρης αλλά και εξαντλημένο μετά από μερικές ώρες. Είμαι πολύ ευγνώμων για όλες αυτές τις εμπειρίες στο Βουκουρέστι."
Η συσκότιση της εκκλησίας, η σιωπή των ανθρώπων δημιουργούν μια έντονη προσευχητική ατμόσφαιρα. Το μόνον φώς έρχεται από τον δύοντα ήλιο μέσα από τις αψίδες τις οροφής. Μερικά κεριά στις εικόνες τρεμοπαίζουν, το χρυσό στις εικόνες ή τα κεντήματα στα άμφια των ιερέων αιχμαλωτίζουν το φως και κάνουν αντανακλάσεις. Ο ιερέας ξεκινά να απαγγέλλει το πρώτο από τα δώδεκα ευαγγέλια. Καθώς ακούμε τα τελευταία λόγια του Ιησού προς τους μαθητές του (5 κεφάλαια από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο) εισαγόμαστε, όπως οι πρώτοι μαθητές, στο πάθος των τελευταίων ωρών του Κυρίου. Όμως δεν είναι ο φόβος και η αδικία όλων αυτών που μας παρηγορούν. Ξεκινούμε την ιστορία ακούγοντας για την αγάπη του Πατρός και του Υιού μεταξύ τους και προς όλους εμάς. Αυτό είναι το αληθινό νόημα του Σταυρού, μια αγαπητική πράξη.
Παρασευή: Εκ του θανάτου εις την ζωήν
Μια ημέρα αφιερωμένη στις οικογένειες και τις ενορίες: βάψαμε αυγά, ζυμώσαμε παραδοσιακά πασχαλινά τσουρέκια και άλλες νοστιμιές. Αλλά μαζί με τους νέους κάθε ενορίας και του υπεύθυνους των Ορθοδόξων Νεανικών Εστιών επισκεφθήκαμε διάφορα ιδρύματα της πόλης, κοινωνικές δομές, μέρη ελπίδας και κριμένου θησαυρού αλλά ακόμα και ασθενής, σαν ένα σημείο αλληλεγγύης, μοιραζόμενοι τη χαρά της Εορτής των Εορτών.
Κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα ένα τραπέζι τοποθετήτε στη μέση του Ναού. Οι ιερείς φέρουν τον κεντημένο επιτάφιο. Το τοποθετούν στο τραπέζι και κάθε ένας έρχεται και περνά κάτω από αυτό τρεις φορές- συμβολίζοντας το πέρασμα εκ του Θανάτου εις την Ζωήν του Χριστού. Βλέποντας ανθρώπους όλων των ηλικιών: η προθυμία που έδειχναν, το επίτευγμα μερικών που με δυσκολία περπατούσαν είναι πολύ συγκινητικό. Άνθρωποι έρχονταν ώρα με την ώρα μέχρι το απόγευμα σε μερικούς ναούς. Έπειτα, το απόγευμα τελέσαμε την ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου. Όλοι μαζί ψάλαμε τους μακρύς ψαλμούς και λιτανεύσαμε στη συνέχεια τις εικόνες και τον Σταυρό γύρω από την Εκκλησία. Όλοι μας λάβαμε άνθη, σύμβολα της νέας ζωής στην οποία έχουμε κληθεί.
Σάββατο: Η μακρά αναμονή
Στο Ευαγγέλιο οι γυναίκες που ακολούθησαν αυτούς που έθαψαν τον Ιησού και " ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ, ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν. " (Λκ 23,55-56). Έτσι και εμείς οι προσκυνητές ξεκουραστήκαμε στο Βουκουρέστι.
Το μεσημέρι το αναμενόμενο γεύμα στο πάρκο έπρεπε να μεταφερθεί εντός της Θεολογικής Σχολής λόγω της βροχής που ανακοινώθηκε. Στο τέλος όμως ήταν μια όμορφη ηλιόλουστη ημέρα. Αλλά αυτό σήμαινε ότι η ομιλία για την ερμηνεία της Εικόνας της Αναστάσεως θα μπορούσε να συνοδευτεί με τη θέα της τοιχογραφίας στην γωνία του τοίχου. Ένας από τους αδελφούς και δύο νεαροί θεολόγοι από τη πόλη μας βοήθησαν να καταλάβουμε την εικόνα της “Εις Άδου καθόδου”.
Μετά από μερικές ημέρες στη πόλη, ήταν μια καλή ευκαιρία να επισκεφθούμε το μοναστήρι της Cernica, το οποίο είναι κτισμένο πάνω σε δύο μικρά νησάκια σε μια λίμνη λίγο έξω από του Βουκουρέστι. Η ομορφιά και η ευγένεια του ταπεινού και φιλόξενου ξεναγού, ενός από τους μοναχούς, έκανε αυτή την ομορφότερη από τις εμπειρίες του προσκυνήματός μας.
Έπειτα ξεκούραση: καθώς αύριο θα είναι μια πολυάσχολη ημέρα!
Κυριακή: Η χαρά της Ανάστασης
Το να πεις ότι είναι μια μακρά ημέρα αυτό είναι φυσικό! Η Κυριακή του Πάσχα ξεκινά κυριολεκτικά τα μεσάνυχτα (ή ακόμα και λίγο πριν σε ορισμένες εκκλησίες!). Τεράστια πλήθη συγκεντρώνονται έξω από την εκκλησία για να λάβουν το φως της αναστάσεως για να το πάρουν στα σπίτια τους. Ίσως στις μέρες μας λιγότεροι άνθρωποι έρχονται στην εκκλησία σε εβδομαδιαία βάση, αλλά το Πάσχα φαίνεται πως όλη η πόλη έρχετε. Ο καθένας τραγουδά με μεγάλη χαρά «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και ους τάφους." Επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, έτσι ώστε να μπει μέσα στις καρδιές μας και να μην μπορούμε να το ξεχάσουμε. Στη συνέχεια, η Θεία Ευχαριστία – η μετάδοσή της φαίνεται να διαρκέσει περισσότερο από ό, τι το υπόλοιπο του εορτασμού - τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν προετοιμαστεί. Και επιτέλους μπορούμε να φάμε και πάλι μετά από 3 ολόκληρες ημέρες (εκτός από το ότι είμαστε επισκέπτες και έτσι κανείς δεν μας επέτρεψε να νηστεύσουμε σωστά!). Οι άνθρωποι τσουγκρίζουν αυγά μαζί και επιθυμούν ο ένας τον άλλο "Hristos a înviat – Adevărat a înviat", "Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη". Θα συνεχίσουν να χαιρετούν κατ’ αυτόν τον τρόπο ο ένας τον άλλο, όπως και για τις επόμενες 7 εβδομάδες μέχρι την Πεντηκοστή.
Μετά από ένα ύπνο λίγες ώρες είμαστε και πάλι έτοιμοι για την Λειτουργία της Κυριακής με τους Χριστιανούς από άλλες ομολογίες. Και μετά το μεσημέρι: Εσπερινός - το «Δεύτερο Πάσχα». Το Ευαγγέλιο ψάλλεται σε 9 γλώσσες. Και ο Επίσκοπος μιλάει στους προσκυνητές στα αγγλικά, εξοικονομώντας τους κουρασμένα μεταφραστές. Είναι ένα όμορφο μήνυμα τόσο για την τοπική κοινότητα όσο και για τους προσκυνητές: στον Χριστό ερχόμαστε μαζί, μας κάνει ένα, μας θέλει να είμαστε ένα.
Μετά έπρεπε να τρέξουμε πίσω στην οικογένεια υποδοχής μας για μεσημεριανό γεύμα πριν επιστρέψουμε στο κέντρο και πάλι για να συναντήσουμε τον Πατριάρχη. Ο Μακαριώτατος Δανιήλ μας καλωσορίζει στην “αίθουσα της χριστιανικής Ευρώπης” - ψηφιδωτά αγίων της Ανατολικής και της Δυτικής και Πατέρων της Εκκλησίας στο ανώτατο κύκλο. Είχε ενθαρρυντικά λόγια για μας - και φυσικά κάτι για να φάμε: “Pasca” - Πασχαλινό τσουρέκι.
Μια βόλτα σε όλη την πόλη μας φέρνει ακριβώς στην ώρα στον καθεδρικό ναό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για μια τελική προσευχή με τα τραγούδια του Ταίζε – όλοι έρχονται: οι διεθνής προσκυνητές, οι νέοι από την πόλη, την περιφέρεια και ακόμη πιο μακριά, οι εθελοντές και οι νέοι, οι άνθρωποι των ενοριών υποδοχής. Και τότε, ξαφνικά, ήρθε η ώρα να πούμε αντίο και να πάρει ο καθένας το δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, για να διαδώσει τις καλές ειδήσεις ότι ο Χριστός ανέστη αληθώς!