Κατ’ αρχήν μια συνάντηση Σε μια από τις φάσεις του προσκυνήματος της εμπιστοσύνης, την ευρωπαϊκή συνάντηση νέων του Ζάγκρεμπ, κάποιες οικογένειες κροατών φιλοξένησαν νέους από τη Σερβία για τις πέντε μέρες προσευχής, πολύ λίγο καιρό μετά το πόλεμο που χώρισε αυτούς τους λαούς. Λίγο πριν, μετά τη συνάντηση της Λισσαβόνας, ένας νέος με την ευκαιρία της γιορτής των λαών της 31ης Δεκεμβρίου, έγραφε : « Με τους δώδεκα κτύπους του μεσονυκτίου αγκαλιαζόμαστε. Ανταλλάσσονται ευχές σε όλες τις γλώσσες. Οι καινούργιοι φίλοι αναζητούν ο ένας τον άλλο μέσα στο πλήθος. Γύρω από μια (...)
3 Νοεμβρίου 2010
Ύστερα από ένα ορισμένο καιρό προετοιμασίας, ένας καινούργιος αδελφός δεσμεύεται στην κοινότητα για όλη του τη ζωή. Ιδού τα λόγια που προφέρει τη μέρα της αφιέρωσής του.Αδελφέ αγαπητέ, τι ζητάς; Την ευσπλαχνία του Θεού και την κοινότητα των αδελφών μου. Είθε ο Θεός να ολοκληρώσει σε σένα ότι άρχισε.Αδελφέ που εμπιστεύεσαι την ευσπλαχνία του Θεού, θυμήσου ότι ο Κύριος Χριστός υποστηρίζει την ταπεινή σου πίστη, και δεσμευόμενος μαζί σου πραγματοποιεί για σένα την υπόσχεση: δεν υπάρχει κάποιος που να έχει εγκαταλείψει τα πάντα για το Χριστό και το Ευαγγέλιο, να μην δεχθεί (...)
Όλα άρχισαν το 1940 όταν, σε ηλικία είκοσιπέντε ετών, ο αδελφός Ροζέ εγκατέλειψε τη χώρα όπου είχε γεννηθεί, την Ελβετία, για να πάει να ζήσει στη Γαλλία, τη χώρα της μητέρας του. Είχε μείνει για πολλά χρόνια ακινητοποιημένος από πνευμονική φθίση. Κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς αρρώστιας είχε ωριμάσει μέσα του η κλήση να ιδρύσει μια κοινότητα. Τη στιγμή που άρχισε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, είχε την βεβαιότητα ότι, όπως η γιαγιά του είχε κάνει στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έπρεπε χωρίς καθυστέρηση να βοηθήσει τον κόσμο που δοκιμαζόταν. Το μικρό χωριό του Ταιζέ, (...)