polski

TAIZÉ

24 kwietnia

Niedziela Wielkanocna

 

Nasi pielgrzymi niewiele spali tej nocy! Po nocnym nabożeństwie paschalnym wstali w niedzielę rano, by albo udać się do katolickiego kościoła św. Ludwika, gdzie mszy świętej przewodniczył Arcybiskup Pezzi, albo wziąć udział w Eucharystii odprawianej w kościele anglikańskim, który serdecznie przyjął gości reprezentujących różne tradycje protestanckie. W ten sposób wszyscy pielgrzymi mogli przystąpić do komunii wielkanocnej.

Następnie udaliśmy się do Katedry Chrystusa Zbawiciela na uroczyste nieszpory z Patriarchą Cyrylem. Podczas tego nabożeństwa Patriarcha przyjmuje życzenia wielkanocne od biskupów i duchowieństwa diecezji moskiewskiej. Ukończona w 1860, zniszczona przez reżim stalinowski w 1931 i odbudowana w 2000 roku katedra jest prawdziwym symbolem odrodzenia rosyjskiego Kościoła.

JPEG - 20.2 kb

Katedra była wypełniona po brzegi. Najpierw weszli kapłani, potem biskupi, a na końcu Patriarcha. Chór przepięknie wykonywał pieśni wielkanocne, a do śpiewu ochoczo włączali się wierni. Nieszpory wielkanocne są krótkie, ale czuje się w nich przepełniającą wszystko radość. Odczytano fragment Ewangelii św. Jana o spotkaniu Zmartwychwstałego Chrystusa z Tomaszem. Patriarcha w homilii mówił o tym, że nawet jeśli fizycznie nie możemy zobaczyć Pana, mamy możliwość doświadczenia Jego obecności w modlitwie i we wspólnym życiu.

Potem zwrócił się do księży, mówiąc o tym, jak powinni oni uosabiać tę obecność, szczególną uwagę zwracając na nowe pokolenie ludzi młodych. Ich doświadczenie życiowe jest tak różne: nigdy nie zaznali oni życia w społeczeństwie, w którym zabroniono wiary.

„Musimy pomóc ludziom młodym w dostrzeganiu i rozumieniu duchowej perspektywy życia, musimy pomóc im odczuć piękno i siłę wiary, która może zmienić życie człowieka. Młodsze pokolenie powinno wiedzieć, że Kościół to nie tylko piękne ceremonie, nie tylko lśniące szaty. Kościół jest wspólnotą ludzi, których zbawia Bóg, jest miejscem, gdzie człowiek wchodzi w bezpośrednią relację z Bogiem i w Bogu znajduje siłę do życia zgodnego z Bożą prawdą.”

JPEG - 20.8 kb
Patriarcha Cyryl i brat Alois, Wielkanoc 2011.

Następnie poprowadzono braci do Patriarchy, aby pozdrowili go w imieniu młodych ludzi. Przyjął nas bardzo ciepło, wyrażając radość z obecności 240 pielgrzymów.

Po zakończeniu, wraz z młodymi pielgrzymami zgromadziliśmy się na schodach katedry. Tyle uśmiechniętych twarzy, tyle przepełnionych wdzięcznością serc. Brat Alois przemówił do nich o konieczności wzięcia sobie do serca słów Patriarchy. Są oni pokoleniem powołanym do zaangażowania się w życie swoich Kościołów. Przeżycie tych dni wraz z parafiami prawosławnymi jest doświadczeniem umacniającym naszą wiarę, abyśmy mogli dalej kontynuować pielgrzymkę.

JPEG - 23.4 kb

Później zadzwoniła do mnie nieznana mi kobieta z jednej z parafii: chciała podziękować za przysłanie do jej domu młodej Niemki z Hamburga. Był to dla niej naprawdę błogosławiony czas. Mam poczucie, że przeżyliśmy dni wzajemnego wzbogacania się, że nasza pielgrzymka się nie kończy, ale przechodzi na inny etap.

Poniedziałek 25 kwietnia

Dziś wyjechali pielgrzymi. Naprawdę zasłużyli na uznanie, ponieważ w pełni zaakceptowali charakter pielgrzymki. Szanując prawosławne tradycje goszczących ich parafii, zyskali szacunek parafian, którzy zrozumieli, że nie przyjechali oni tylko po to, by patrzeć, ale by modlić się, poszukiwać i uczyć. Pielgrzymi przybywają z pustymi rękami, aby przyjąć to, co zechce ofiarować im Bóg. W ciągu minionych dni ręce te zostały napełnione– co do tego nie ma wątpliwości.

Ich obecność zostawiła ślad w sercach tych, którzy ich przyjęli oraz w życiu parafii, gdzie uczestniczyli w bogatej liturgii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego podczas Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy.

Ostatnia aktualizacja: 29 kwietnia 2011