TAIZÉ

Modlić się śpiewem

 
Śpiewy z Taizé rozpowszechniły się w całym świecie. Dla wielu z nich opracowano polskie wersje językowe, by można je było wykorzystywać także w polskich warunkach duszpasterskich.

Modlitwa śpiewana jest jednym z najistotniejszych sposobów ekspresji w poszukiwaniu bliskości Boga. Krótkie śpiewy, wielokrotnie powtarzane, podkreślają jej medytacyjny charakter. Niewiele słów zawiera prawdę fundamentalną, bardzo szybko ogarnianą rozumem. Ta prawda, powtarzana jakby w nieskończoność, stopniowo nas przenika. Taki śpiew staje się więc drogą wsłuchiwania się w Boga. To pozwala każdemu uczestniczyć wspólnie w tym czasie modlitwy i wspólnie trwać w pełnym skupienia oczekiwaniu na Boga, bez określania zbyt dokładnie długości tego czasu.

Żeby otworzyć bramy zaufania Bogu, nic nie zastąpi piękna ludzkich głosów połączonych w śpiewie. To piękno daje nam przelotne wejrzenie w „radość nieba na ziemi”, jak ujmują to chrześcijanie prawosławni. A wtedy życie wewnętrzne zaczyna w nas zakwitać.

Te śpiewy podtrzymują również osobistą modlitwę. Dzięki nim, stopniowo, nasza istota znajduje wewnętrzną jedność z Bogiem. One rozbrzmiewają w ciszy naszych serc, kiedy pracujemy, rozmawiamy z innymi czy odpoczywamy. W ten sposób modlitwa i życie codzienne się łączą. Pozwalają nam trwać w modlitwie, nawet kiedy nie jesteśmy tego świadomi, w ciszy naszych serc.

„Śpiewy z Taizé", opublikowane w różnych językach, są proste, ale żeby móc używać ich na modlitwie, potrzebne jest odpowiednie przygotowanie. To przygotowanie powinno mieć miejsce przed modlitwą, aby gdy się ona już rozpocznie, nic nie zakłócało jej medytacyjnego charakteru.

Podczas modlitwy nie należy dyrygować śpiewem, tak by spojrzenia wszystkich kierowały się w stronę krzyża, ikon czy ołtarza. Jednak w przypadku dużego zgromadzenia może zaistnieć konieczność dyrygowania, tak dyskretnie jak to tylko możliwe, małą grupą instrumentalistów czy osób śpiewających, które podtrzymują śpiew pozostałych osób. Należy jednak zawsze wtedy pamiętać, że ta mała grupa nie daje koncertu dla innych. Osoba, która zaczyna śpiewy jest zazwyczaj z przodu, razem z tymi, którzy będą czytać psalm, teksty Pisma Świętego i wezwania modlitwy wiernych. Te osoby nie siedzą twarzą do pozostałych, ale podobnie jak inni są skierowane w kierunku ołtarza czy ikon. Kiedy intonuje się śpiew spontanicznie, ryzykuje się, że tonacja będzie za niska. Można posłużyć się kamertonem, gitarą lub fletem, aby podać ton lub akompaniować całej melodii. Należy również czuwać nad tempem, które ma tendencję do zwalniania, jeśli śpiew trwa już jakiś czas. Kiedy liczba osób uczestniczących w modlitwie zwiększa się, konieczne staje się użycie mikrofonu, najlepiej przenośnego, by rozpocząć i zakończyć każdy śpiew (można je kończyć śpiewając „Amen” na ostatniej nucie). Osoba, która zaczyna, może również podtrzymywać śpiew innych śpiewając do mikrofonu, ale musi pamiętać, by przy tym nie zagłuszać pozostałych. Jeśli zgromadzenie jest duże, bardzo ważny jest sprawny system nagłośnienia. Należy go sprawdzić przed modlitwą i wypróbować z tymi, którzy będą używać mikrofonów.

Śpiewy w wielu różnych językach są odpowiednie w przypadku dużych międzynarodowych zgromadzeń. W modlitwie wspólnoty lokalnej, z ludźmi w różnym wieku, lepiej śpiewać po polsku lub po łacinie. Jeśli to możliwe każdy powinien dostać arkusz ze śpiewami lub śpiewnik. Można również włączyć do modlitwy jeden lub dwa dobrze znane śpiewy miejscowego kościoła.

Instrumenty: gitara czy instrument klawiszowy może wspierać harmonię śpiewu. Są one szczególnie pomocne w utrzymywaniu prawidłowej wysokości i tempa śpiewu. Na gitarze należy grać w sposób klasyczny. Mikrofon zapewni słyszalność instrumentu. Oprócz akompaniamentu podstawowego, są również te przeznaczone dla innych instrumentów.


Taizé – Instrumental 1
Taizé – Instrumental 2
Taizé – Instrumental 3

Istnieją trzy płyty CD służące pomocą grupom chcącym modlić się śpiewami z Taizé. Te nagrania zawierają pomoc instrumentalną do wszystkich prostych śpiewów odpowiednich dla modlitwy w małej grupie. Akompaniament jest wykonywany na gitarze, flecie, oboju i klarnecie. Nagrania dokonano w Taizé.

Zobacz: Książki, CD, DVD

Ostatnia aktualizacja: 29 lipca 2004

„Czymś bardzo interesującym w Taizé jest fakt, że ta formuła wyciszających powtórzeń znalazła swoje miejsce w liturgii. Znaczy to, że jest używana nie tylko w modlitwie osobistej, ale także w modlitwie wspólnotowej. Młodzi ludzie, którzy prawie nie znają pojęcia tajemnicy, tutaj są w nią wprowadzani, i w ten sposób zaczynają uczyć się modlitwy.”

Olivier Clément