Хвала табе, верны Божа.

Мы дзякуем табе за тое, што ты заклікаеш нас – братоў у нашае Абшчыне – супольна крочыць, з нашай беднасцю, але таксама поўных радасці з-за разнастайнасці нашых дароў, нашага паходжання і спадчыны.

Мы дзякуем табе, што ты чуваеш над намі ў гэты пераходны перыяд нашага супольнага жыцця.

У гэты вечар мы асабліва дзякуем табе за гэты тыдзень цішыні, малітвы і разважанняў падчас нарады, якую ты даў нам перажыць.

Мы дзякуем табе за жыццё нашых братоў П’ер-Іва, Паскаля і Марка, якія далучыліся да цябе ў святле вечнасці. Мы дзякуем табе за новых братоў, якія сёлета далучыліся да нас, і за братоў, якія склалі манаскія зарокі, узяўшы на сябе абавязак на ўсё жыццё. Мы даручаем табе ўсіх нашых братоў, дзе б яны ні былі на сваім шляху. Будзь нашай надзейнай падтрымкай.

Дзе б мы ні былі, у Тэзэ ці дзе-небудзь яшчэ, спашлі на кожнага з нас твайго Святога Духа, каб усё больш і больш адраджаць запал да еднасці, унутранае перакананне, якое падсілкоўваецца малітвай Езуса за сваіх сяброў: каб яны былі адно, каб свет мог паверыць.

Дапамажы нам зразумець заклік, які ты сёння скіраваў да нас, і быць сведкамі еднасці ў нашым супольным жыцці, у камуніі Цела Хрыста, якім з’яўляецца Царква, і ў параненым Стварэнні, часткай якога з’яўляюцца падзелы чалавецтва.

Учыні, каб кожны з нас знайшоў уласцівы баланс у сваім жыцці і падтрымліваў адзін аднаго ў братэрскай любові.

Учыні, каб мы заўсёды ішлі шляхам малых, крочылі за Езусам, які дзень за днём ідзе перад намі, каб крочыць разам з Ім.

Дабраславёны ты, верны Божа, крыніца жыцця.