Od kilku lat Operacja Nadzieja wspomaga szkoły w Mymensingh w Bangladeszu. Uczy się w nich ponad 1500 dzieci. Młodzi nauczyciele - muzułmanie, hinduiści i chrześcijanie - uczą się pracować wspólnie. Wszyscy oni studiują, a ucząc zarabiają na swoje studia. Rozumieją, że aby samemu otrzymać pomoc, trzeba też dać coś od siebie. Ofiarowują zatem swój czas zajmując się tymi szkołami dla dzieci z bardzo biednych rodzin. W ten sposób pomoc ubogim wzmacnia poczucie przynależności do jednej rodziny ludzkiej.

Od 2008 do 2020 roku Operacja Nadzieja wspierała miejscu, gdzie przyjmuje się chorych ludzi w parafii Dzieciątka Jezus w Boeng Tumpun w Kambodży. Odpowiadając na potrzeby biednych wieśniaków pochodzących z różnych prowincji kraju parafia ta podjęła inicjatywę mającą na celu zapewnienie godności chorych i dostarczenie im niezbędnej pomocy. Bliskość stolicy Phnom Penh ułatwia w razie konieczności dostęp do szpitala. Ofiary finansowe przeznaczane są na częściowe dopłaty do kosztów hospitalizacji oraz na dofinansowanie tego centrum - płace personelu, utrzymanie budynku, koszty przyjmowania pacjentów i lekarstwa.

Przeczytaj także:
2015 Cambodia

Od samego początku swojego istnienia, Wspólnota z Taizé jest wrażliwa na potrzeby uchodźców. Podczas drugiej wojny światowej, Brat Roger ukrywał niektórych spośród nich w swoim domu w Taizé. W kolejnych dekadach wspólnota przyjęła rodziny z Wietnamu, Laosu, Bośni i Rwandy. W ostatnim czasie w Taizé zamieszkały rodziny z Iraku i Syrii oraz grupa młodych migrantów z Calais.

W roku 2016 w Taizé zamieszkali młodzi ludzie szukający azylu. Pochodzili oni z Południowego Sudanu, Erytrei, Syrii i Afganistanu. Ich przyjęcie było możliwe dzięki współpracy wielu wolontariuszy z okolicy oraz dzięki wsparciu finansowemu Operacji Nadzieja. Wspólnota pomaga tym osobom uzyskać samowystarczalność, kiedy otrzymają już status uchodźcy.

Operacja Nadzieja wspiera również inne inicjatywy na rzech uchodźców, prowadzone przez inne stowarzyszenia z okolic Taizé.

W 2020 i 2021 roku Operacja Nadzieja wspiera projekt Nazareth Home w Vientiane, Laos. Inicjatywa tego projektu wyszła od wspólnoty laotańskich sióstr, które chciały dać przyszłość młodym dziewczętom z ubogich rodzin, także tym z mniejszości etnicznych. W Laosie szycie jest dziedziną, która stwarza możliwości zatrudnienia. Od 2017 roku siostry te rozwinęły naukę szycia. Młodzież jest pod całkowitą opieką Centrum Nazaretańskiego. Szkolenie trwa dziewięć miesięcy, po których mogą znaleźć pracę w mieście lub wrócić do swojej wioski i wykonywać swój zawód. Z powodu pandemii niektóre młode kobiety, które miały pracę w Tajlandii, musiały wrócić do Laosu. Nie mają nic, ani pracy, ani wykształcenia, co dodatkowo obciąża ich rodziny.

Burkina Faso leży na Sahelu, gdzie pora sucha trwa nieprzerwanie przez 9 miesięcy. Miejscowa ludność korzysta z otwartych studni, które często wysychają, co zmusza kobiety do czerpania niezdrowej wody zbieranej w sztucznych zbiornikach podczas pory deszczowej. Czasami muszą iść nawet 10 kilometrów, aby znaleźć wodę. Nieliczne istniejące studnie stają się źródłem konfliktu, gdyż jest w nich mało wody i czas oczekiwania przy studni jest długi. Operacja Nadzieja pokrywa koszty odwiertów studni oraz instalowania pomp. Te studnie są bardzo ważnym źródłem zaopatrzenia w wodę i zapobiegają chorobom.

W 2010 roku Operacja Nadzieja także wspierała projekt, w ramach którego zapewniono mleko dla dzieci przebywających szpitalu w Nanoro w Burkina Faso.

W 2021 r. Operacja Nadzieja wsparła projekt utworzenia gospodarstwa agro-pastoralnego w Koubri (hodowla świń i kur niosek), a także pola do produkcji rolnej (papaje, owoce cytrusowe i ziemniaki). Projekt ten ma na celu działanie na wielu płaszczyznach w zakresie walki z ubóstwem, promocji nowoczesnych technik rolniczych i hodowlanych, tworzenia miejsc pracy dla młodych ludzi oraz samowystarczalności żywnościowej. Projekt realizowany jest przez trzech młodych inżynierów rolnictwa, ojca Noël (ze zgromadzenia św. Wincentego a Paulo w Afryce Zachodniej), przy wsparciu burmistrza Koubri.

W tym regionie Operacja Nadzieja wspiera niektóre inicjatywy:

 Kryzys, z którym boryka się Liban, w tym spadek gospodarczy, Covid-19 oraz skutki niszczycielskiej eksplozji w Bejrucie w dniu 4 sierpnia 2020 r., przyniosły dzieciom stres i traumę. Zamknięcie szkół z powodu Covid-19 i zniszczenia spowodowane wybuchem pociągnęły za sobą gwałtowne pogorszenie jakości edukacji. W Bejrucie, poprzez Fundację Adyan (libańska organizacja założona przez chrześcijan i muzułmanów), Operacja Nadzieja pomogła wesprzeć dzieci niepełnosprawne, których domy, szkoły i edukacja mocno ucierpiały w wyniku wybuchu. Nagłe przejście na kształcenie przez internet oznaczało, że dzieci te potrzebowały narzędzi umożliwiających dostęp do edukacji online. Szkoła "Blessed School", która zwykle zajmuje się dziećmi niepełnosprawnymi, została poważnie zniszczona w wyniku eksplozji w Bejrucie. Dzieci z tej szkoły ucieszyły się, gdy na Boże Narodzenie otrzymały wspaniały osobisty prezent, a szkoła mogła zakupić materiały dydaktyczne odpowiednie do edukacji online i w ten sposób umożliwić dzieciom kontynuację nauki w pełnym zakresie.

 W Syrii, w Aleppo, Wspólnota Franciszkańska rozprowadza żywność i artykuły pierwszej pomocy wśród migrantów. Wspólnota angażuje się też w odbudowę sieci wodociągowej i w zaopatrzenie w paliwo generatorów prądu oraz sieci grzewczych. Bracia opiekują się też chorymi, pokrywając część kosztów ich leczenia. Otaczają troską dzieci i młodzież, starając się zapewnić im miejsce na naukę i zajęcia pozaszkolne.

 W Iraku, w Erbil, pomoc udzielana jest Syryjskiej Jakobickiej wspólnocie prawosławnej, z której pochodzi jedna z irackich rodzin, zamieszkałych w Taizé. Gdy iracka armia wyzwoliła chrześcijańskie wioski na Równinie Niniwy, mieszkańcy odkryli, że ich kościoły zostały zdewastowane przez ISIS. Zebrane pieniądze są przeznaczone na pomoc osobom, które przebywają czasowo w Ebril i nie mogą wrócić do swoich domów, a także na odbudowę i przywrócenie do użytku miejsc kultu.

Dzięki Operacji Nadzieja, podczas letnich wakacji w 2015 i 2016-tym roku, grupa dzieci ze wschodniej Ukrainy spędziła kilka tygodni w Taizé. Ich rodziny opuściły Donbas z powodu toczącej się tam wojny i mieszkają teraz w Kijowie. Dla tych dzieci (w wieku 7-14 lat) czas spędzony w Taizé był czasem radości i pokoju po trudnych doświadczeniach wojny. Ich radosna obecność w Taizé pomogła nam wyrazić solidarność z osobami, które cierpią ze względu na konflikty zbrojne u bram Europy.

Doktor Richard Hardi mieszka i pracuje jako okulista w Demokratycznej Republice Konga od dwudziestu lat. Jest zaangażowanym członkiem Wspólnoty Błogosławieństw. Ma praktykę w Mbuji Mayi, stolicy prowincji East Kasai, ale odbywa też regularne misje medyczne do odległych zakątków kraju.

Na większości obszaru kraju jest on jedynym okulistą, który operuje dzieci i trudne przypadki. Wykonuje ponad 2 500 operacji każdego roku.

Od 2015 roku Operacja Nadzieja wspiera finansowo budowę kliniki okulistycznej, podjętą przez doktora Hardiego.

W 2016 roku Wspólnota zaprosiła dwóch lekarzy ze Szpitala Czerwonego Krzyża w Korei Północnej na kurs uzupełniający we Francji. Ci lekarze przebywali w Paryżu przez trzy miesiące, a koszty ich pobytu pokryła całkowicie Operacja Nadzieja. W latach 2007-2011 sześciu innych lekarzy odbyło roczny staż we Francji.

Pierwsze transporty z pomocą humanitarną dla tego kraju wyruszyły w 1998 i 1999 roku. Ponad tysiąc ton kukurydzy zostało wysłanych ludności cierpiącej głód po latach suszy i powodzi.

Od tego czasu co roku udawało się dokonać jakiegoś gestu solidarności. Mleko i butelki do karmienia noworodków, sprzęt medyczny i podstawowe lekarstwa były zbierane w trakcie Europejskiego Spotkania w Berlinie pod koniec 2011 roku. Zostały przesłane dziesiątki opakowań lekarstw, setki stetoskopów, termometrów, bandaży, gazy, strzykawek itp., a także kilkanaście wielkich pojemników z narzędziami chirurgicznymi oraz dwa sterylizatory. Operacja Nadzieja dodała dwa nowe koncentratory tlenu. To wsparcie w postaci wysyłki sprzętu medycznego i leków kontynuowano w kolejnych latach. Północno-koreański Czerwony Krzyż zajmuje się ich dystrybucją do szpitali i wiejskich klinik.

Jeden z braci Wspólnoty, pochodzący z Korei Południowej, odwiedzał Koreę Północną już wiele razy. Czasami towarzyszył transportowi żywności.

W październiku 2014 roku brat Alois pojechał na Kubę wraz z kilkoma innymi braćmi. Był to etap Pielgrzymki Zufania przez Ziemię na Karaibach. Modlitwy odbyły się w Hawanie i Matanzas. Po powrocie brat Alois powiedział młodym zebranym w Taizé: „Kubańczycy, szczególnie młodzi, z desperacją pragną wyjść ze swojej izolacji, potrzebują poczucia bliskości z młodymi z innych krajów. Prosili, byśmy was wszystkich pozdrowili. Dla nich słowa: „stać się solą ziemi” oznaczają wybrać nadzieję.” W marcu 2015 roku jeden z braci wrócił na Kubę, by pogłębić to, co nas już z nimi łączy. Zobaczył, że brakuje tam wielu towarów, szczególnie lekarstw. Grupa chrześcijan prowadzi sieć punktów medycznego wsparcia dla potrzebujących tego grup ludności w różnych częściach kraju. W ramach Operacji Nadzieja Wspólnota postanowiła zorganizować zbiórkę leków, które zostały wysłane tej grupie na Kubę.

Podczas spotkania europejskiego, które pod koniec 2008 roku zgromadziło w Brukseli 40 000 młodych, brat Alois ogłosił, że w odpowiedzi na potrzeby chińskich chrześcijan, Wspólnota z Taizé zamierza wydrukować w Chinach milion egzemplarzy Biblii: 200 tys. egzemplarzy Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu oraz 800 tys. egzemplarzy Nowego Testamentu wraz z Księgą Psalmów. Wydanie to zostało wydrukowane w Nanjing. W ciągu całego 2009 roku egzemplarze Pisma Świętego były stamtąd systematycznie rozprowadzane po całym kraju.

W 2009 roku Wspólnota z Taizé wspierała również działalność biblijną Kościoła protestanckiego w Chinach. To wsparcie było kontynuowane także w latach 2010 i 2011.

W wiosce, 25 kilometrów od miejscowości Rumbek, żyje około 50 rodzin trędowatych. Pochodzą z całego regionu Wielkich Jezior. Chociaż leczenie usuwa chorobę i niebezpieczeństwo zarażenia, utrata kończyn czasami staje się przyczyną niepełnosprawności. W społeczności są nadal naznaczeni. Trędowaci nie mogą pozostać w miejscach, z jakich pochodzą. Ich dzieci, nawet jeśli same nie zostały dotknięte chorobą, nie są przyjmowane do szkół. Odwaga i nadzieja tych rodzin, które zaczęły nowe życie od zera w całkowitej izolacji i niepewności jutra, są niezwykłe. Operacja Nadzieja pomoże wybudować budynek dla klas szkoły podstawowej, aby dzieci mogły się uczyć nawet w trakcie pory deszczowej.

Wojna domowa, wymagane opłaty i brak szkół to powody, dla których wielu młodych ludzi nie kontynuuje swojej edukacji; priorytetem staje się pomoc im w rozwinięciu ich potencjału. Założenie Młodzieżowego Centrum Możliwości staje się mocnym sygnałem wspierającym to zaangażowanie. Na terenie zajmowanym w czasie wojny domowej przez Organizację Pozarządową Kościół chce stworzyć miejsce formacji i różnych działań otwarte dla młodych ze wszystkich środowisk. Operacja Nadzieja bierze udział w pokryciu kosztów budowy wielofunkcyjnego pomieszczenia, aby zastąpić przeciekający namiot.

Na prośbę zwierzchników katolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na wyspie Lesbos wysłano 50 Biblii i 80 egzemplarzy Nowego Testamentu. Jeden z liderów pisze: "Biblie dotarły do nas 10 dni temu i mogliśmy je rozdać tym, którzy o nie prosili. Niektóre z nich trafiły do osób mieszkających w obozie dla uchodźców, inne do osób znajdujących się w trudnej sytuacji w wiosce Thermi. (...) Rozumiem, że mogą pojawić się pewne obawy związane z prozelityzmem, dlatego proszę pamiętać, że Biblie są rozdawane tylko tym, którzy o nie proszą. My sami nie oferujemy im Biblii. A wielu ludzi nadal nas prosi, zdecydowana większość z nich to chrześcijanie z Afryki Zachodniej.

„W lutym 2021 r. Myanmar pogrążył się w kryzysie, kiedy generałowie narodowej armii przeprowadzili zamach stanu, obalili demokratycznie wybrany rząd i uwięzili jego przywódców. Po tym szokującym wydarzeniu nastąpiły pokojowe protesty milionów ludzi w całym kraju, który zaczął doceniać kruchą demokrację i odmówił powrotu do ciemności rządów wojskowych.

Reakcja wojska na ogólnokrajowe, pokojowe marsze i strajki była brutalna. W ciągu ostatnich pięciu miesięcy wojsko zabiło ponad 800 niewinnych osób, a tysiące innych zostało zatrzymanych. Lekarze, pracownicy organizacji humanitarnych i ci, którzy krytykują reżim, są aresztowani i brutalnie bici. O niektórych spośród zatrzymanych osób od tego czasu nie ma wieści. Żołnierze patrolują ulice miast, niszczą mienie, plądrują i palą.

Myanmar pogrąża się w głębszym konflikcie, który może się przekształcić w wyniszczającą wojnę domową. Lokalne bojówki militarne są coraz liczniejsze i na wielu obszarach trwają intensywne walki. Wioski są bombardowane i palone, a tysiące osób ucieka w góry i dżungle lub szukają schronienia w klasztorach i budynkach kościelnych. Ale nawet te sanktuaria są celem ataków.

Przewrót już spowodował wielkie cierpienie, a teraz Myanmar stoi w obliczu zapaści gospodarczej i poważnego kryzysu humanitarnego. System publicznej opieki zdrowotnej całkowicie się załamał; nie wykonuje się testów na COVID ani żadnej profilaktyki. Bezrobocie jest ogromne i panuje powszechny głód.

Kościół w Myanmarze znajduje się na pierwszej linii frontu tej sytuacji kryzysowej, próbując przynieść ulgę w cierpieniu najbardziej bezbronnym. Nasze ekipy terytorialne pracują niestrudzenie, aby rozdawać żywność i lekarstwa, dawać schronienie tym, którzy szukają bezpiecznego miejsca, pocieszać osoby w żałobie i podtrzymywać światło nadziei.

Akty solidarności obejmują rozdawanie paczek żywnościowych tysiącom rodzin w najbiedniejszych grupach społecznych, budowanie prostych domów dla osób przesiedlonych w wyniku konfliktów lub udzielanie wsparcia młodym ludziom i pomaganie im w kontynuowaniu edukacji pomimo zamkniętych szkół.

Mieszkańcy Myanmaru, którzy wciąż muszą czekać i żywić nadzieję na przyszłość wolną od strachu, wołają o pomoc."