Podano Jezusowi księgę proroka Izajasza, rozwinąwszy księgę natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł radosną nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi.

Wy, którzy wielbicie Pana, zawierzcie Mu. Spodziewajcie się dobra, wiecznego wesela i zmiłowania.

Dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka, uczynił go na swój własny obraz.

Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę.

Jezus mówi: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

Jezus mówi: Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni.

Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pokornym łaskę daje.

Po przedstawieniu w świątyni Dzieciątka Jezus, rodzice Jego wrócili do Galilei, do swego miasta — Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.