Pytania o wiarę i Biblię

Różnice między chrześcijanami: źródło problemów czy bogactwo?

Niniejszy artykuł jest rozwinięciem fragmentu „Listu 2012 – Odnowić więzi solidarności”, w którym brat Alois pisze:Powinniśmy uznać, że my, chrześcijanie, często zniekształcamy dobrą nowinę Chrystusa. Jak możemy, na przykład, promieniować pokojem, kiedy jesteśmy podzieleni między sobą? Dzisiejszy świat traktuje jednostkę jako podstawowy punkt odniesienia. Współcześni nam ludzie mają silne poczucie równości, wręcz całkowitego podobieństwa między sobą nawzajem i źle znoszą wszelkie wrodzone bądź kulturowe (...)

11 czerwca 2012

Świat: Czy rzeczywiście możemy zmienić świat na lepsze?

Jak po dwudziestu wiekach tylu zawiedzionych marzeń i porzuconych nadziei jeszcze mówić o tym, że możemy zmieniać świat na lepsze? Czy został nam tylko język rozczarowania? Czyżby rezygnacja miała świadczyć o mądrości? Wycofanie się miałoby być uznane za roztropność? Czy trzeba dołączyć do grona fatalistów, żeby być rozumnym? Czy ten, kto oddaje swoje najlepsze siły, będzie zmuszony do powiedzenia w końcu jak cierpiący sługa w Księdze Izajasza: „na darmo i na nic zużyłem me siły”? Zastanawianie się nad tym to w (...)

27 czerwca 2009

Kościół

„Kościół”, zanim stał się określeniem używanym w credo, w teologii i katechizmie, był słowem biblijnym. To, co teraz nastąpi, nie jest medytacją o Kościele, ale próbą dotarcia do tego, jak czytelnicy Nowego Testamentu rozumieli to słowo, z nadzieją, że uda mu się przywrócić trochę pierwotnej świeżości. Wyraz ekklesia występuje ponad dwieście razy w Biblii greckiej, którą czytała większość chrześcijan pierwszych wieków. Może nas to zaskoczyć, ale w Starym Testamencie pojawia się prawie równie często jak w Nowym. W (...)

26 czerwca 2009

Boża obecność: Jeśli Bóg jest obecny w każdym człowieku, co ponad to może przynieść wiara?

Patrząc na cud życia, na nasze ciało tak złożone i tak dobrze „utkane” (Ps 139), wielu ludzi sądzi, że w ludzkiej istocie znajduje się coś na kształt iskry Bożej, która daje jej życie. To zdumiewające, że współczesna mentalność, tak mocno naznaczona przez naukę, dochodzi do tych samych wniosków, co „medycyna” Starego Testamentu. Tak, według Biblii Bóg daje człowiekowi Tchnienie i w tym Tchnieniu życia Bóg jest w nim obecny (zob. Księga Rodzaju 2). Tchnienie i Duch są w biblijnym hebrajskim jednym słowem. Człowiek (...)

16 maja 2009

Szczęście: Czy mamy prawo do szczęścia, kiedy inni cierpią?

Tchnienie Boga jest w nas głęboką radością. Kiedy jesteśmy szczęśliwi, żyjemy w zgodzie z Bogiem. Kiedy jednak cierpią inni, nasze szczęście jest w niezgodzie z ich cierpieniem. To dlatego apostoł Paweł napisał: tak, „weselcie się z tymi, którzy się weselą”, ale również „płaczcie z tymi, którzy płaczą” (List do Rzymian 12, 15). Radość jest z pewnością tym, do czego zostaliśmy stworzeni. Jednak w obliczu cierpienia innych ludzi jesteśmy w prawdzie wtedy, kiedy płaczemy. Szczęście może ranić tych, którzy są z niego (...)

19 lutego 2009

Dialog: Co jest potrzebne, aby był możliwy prawdziwy dialog między chrześcijanami różnych wyznań?

Prowadzenie dialogu z chrześcijanami innych wyznań wymaga umiejętności bycia raczej partnerami niż przeciwnikami. Nie chodzi o to, by czynić sobie nawzajem ustępstwa, jak to się dzieje w dyplomacji. Chodzi o to, by wspólnie odkrywać jak najpełniejszy wizerunek Chrystusa i Jego wolę w tym, co dotyczy świata, Kościoła i całej ludzkiej rodziny. Żadna tradycja nie może utrzymywać, że posiada całego Chrystusa. Kiedy sobie to uświadamiamy, odkrywamy, że potrzebujemy siebie nawzajem, aby Jego wizerunek zajaśniał (...)

15 października 2008

Wolność: Czy nadal jestem wolny, kiedy staję się posłuszny wezwaniu Chrystusa?

Jezus dostrzega swoich pierwszych uczniów i powołuje ich „przechodząc” (Mk 1, 16 i 2, 14). W tym określeniu „przechodząc” mieści się powiew wolności. Jezus nie posługuje się jakąś przygotowaną wcześniej strategią – dostrzega swoich uczniów, powołuje ich. Mówi bardzo niewiele o tym, czego się po nich spodziewa, równie niewiele o tym, czego oni mogą od Niego oczekiwać. Będą to odkrywać stopniowo. Jezus pragnie, żeby byli tak wolni, jak On sam. Albo raczej – wolni w podobny sposób. „Ty pójdź za mną!” – to ostatnie (...)

15 lipca 2008

Miłosierdzie

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Ewangelia wg św. Mateusza 5, 7). Miłosiernym Jezus nie proponuje nic innego, jak tylko to, czym już żyją – miłosierdzie. We wszystkich pozostałych błogosławieństwach obietnica zawiera coś więcej, prowadzi dalej: ci, którzy płaczą, zostaną pocieszeni, ci, którzy mają czyste serca, zobaczą Boga. Co więcej mógłby Bóg dać miłosiernym? Miłosierdzie jest pełnią tego, co Boże i co ludzkie. Miłosierni już teraz żyją życiem samego Boga. „Miłosierdzie” jest dawnym (...)

12 maja 2008

Przebaczenie: Czy przebaczyć to znaczy zapomnieć?

Istnieją takie rany, których się nie zapomina. Wydaje się, że w pewnych tragicznych sytuacjach droga do uzdrowienia prowadzi raczej przez uświadomienie sobie głębi zła niż przez zapomnienie. Nie usuwa się zła – ono i tak zostaje – nie można jednak uchylić się od tego, żeby pozwolić, by zło stopniowo zostało ogarnięte przez miłość, a później przemienione. Jeśli Stary Testament mówi o gniewie Boga, to dlatego, że Bóg cierpi a Jego miłość do Izraela została zraniona przez niewierność Jego ludu. A nawet to, co (...)

12 maja 2008

Pojednanie: Jak pogodzić różnorodność i pojednanie?

Kiedy jest mowa o pojednaniu w imię wiary jednostek lub grup, czasem dochodzi do głosu obawa, czy nie doprowadzi do takiej jednorodności, która naruszy specyficzny charakter każdej z odrębnych części. Czy nie utracimy tego, co najbardziej autentyczne w naszej własnej drodze? Gorzej jeszcze, czy nie pojawia się ryzyko, że najsilniejszy wchłonie pozostałych narzucając im własne spojrzenie na różne sprawy? Takie obawy stoją w sprzeczności z biblijną wizją jedności, znajdującą się na antypodach naszych (...)

20 marca 2008

Wiara: Co jest cechą szczególną wiary chrześcijańskiej?

Chociaż zazwyczaj patrzy się na wiarę jako na religię, ponieważ chodzi w niej o stosunek do Absolutu, który nazywany jest Bogiem, to określenie okazuje się niezbyt użyteczne, jeśli chce się pojąć jej wyjątkowy charakter. Czy wobec tego wiara miałaby być duchowością? Tak, w takim znaczeniu, że jest drogą osobiście przeżywanego pogłębienia sensu istnienia. Tym niemniej ta droga nie jest oddana do wyłącznej dyspozycji jednostki, nie składa się z elementów, które można by wybrać lub odrzucić, zależnie od własnych (...)

16 listopada 2007

Wiara: W jaki sposób Nowy Testament mówi o wierze?

W Nowym Testamencie wiara jest przede wszystkim ruchem. Polega na tym, że podejmuje się jakieś kroki, „przychodzi się do Jezusa”. Pewnie trzeba by nawet powiedzieć, że zanim wiara stanie się „ruchem ku”, u samych podstaw jest potrzebą, pragnieniem: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!” (Ewangelia wg św. Jana 7, 37). Jeśli święty Jan w tym tekście stawia równość między „przyjść” i „wierzyć” (zob. 6, 35), to równocześnie wie, że to „przyjście do Jezusa” zależy w głębi od (...)

4 października 2007

Śmierć: Co pozwala nam powiedzieć, że Jezus umarł „dla nas”?

To, co w tradycji żydowskiej i w Nowym Testamencie wydawało się oczywistością, staje się utrudnieniem w czasach wielkiego indywidualizmu. W przeciwieństwie do dzisiejszego poczucia, że „każdy żyje dla siebie”, każdą istotę ludzką uważano za reprezentanta ludzkości, ludzkości traktowanej jako jedność, nie abstrakcyjna, lecz rzeczywista, na poziomie duchowym. Trudno dziś to sobie wyobrazić. Mamy jednak doświadczenia ścisłej międzyludzkiej solidarności, głębokiej komunii, kiedy przeczuwamy, że ludzkość jest (...)

4 października 2007

Ewangelizacja: Co to znaczy „ewangelizować”?

W czasach reklamy nauczyliśmy się nie ufać ludziom, którzy obiecują nam coś dobrego. W takim kontekście pojawiające się w Nowym Testamencie słowo „Ewangelizować” może budzić lęk. Jesteśmy skrępowani zachęcając do swojej wiary kogoś innego, tak jakby chodziło o jakiś produkt na sprzedaż. Mamy już tak wysublimowane pojęcie szacunku dla drugiego człowieka, że nie chcielibyśmy nikomu narzucać swoich idei ani przekonywać kogokolwiek. Zwłaszcza wtedy, kiedy chodzi o sprawę tak intymną, jak zaufanie do Boga. Ale czy (...)

23 czerwca 2007

Miłosierdzie: Jeżeli Bóg jest miłosierny, to dlaczego w Biblii pojawiają się groźby?

Jeżeli Bóg jest miłosierny, to dlaczego w Biblii pojawiają się groźby? Biblia rysuje nam obraz Boga, który jest miłością i pragnie dla ludzi pełni życia. Ta pewność dociera do nas dzięki Jezusowi Chrystusowi, ale już w Starym Testamencie można ją wyczytać między wierszami. Pismo Święte rozpoczyna się opowieścią o stworzeniu. Widzimy tu Boga, który nie strzeże zazdrośnie swych dóbr dla siebie samego, ale pragnie wszystkim dzielić się z innymi istotami, które powołuje do życia. Dalej odnajdujemy sedno wiary Izraela, (...)

30 maja 2007

Przebaczenie: Skoro Jezus wiedział, że Judasz Go zdradzi, dlaczego aż do końca zatrzymał go w gronie swoich najbliższych uczniów?

Spośród wielu uczniów, którzy szli za Nim, Jezus jako swoich najbliższych wskazał dwunastu, aby Mu pomagali i kontynuowali Jego misję. Grupy dwunastu apostołów nie utworzył lekkomyślnie, zanim to uczynił, modlił się całą noc. W pewnym momencie jednak Jezus zauważył, że w Judaszu, jednym z dwunastu, coś się zmieniło. Jezus zrozumiał, że Judasz wewnętrznie się oddalił, a nawet, że Go „wyda”, jak mówią ewangeliści. Według ewangelii świętego Jana już w Galilei, na długo przed wydarzeniami w Jerozolimie, które (...)

22 marca 2007

Kościół i państwo: Jaki powinien być według Biblii stosunek człowieka wierzącego do społeczeństwa, w którym żyje?

Biblia porusza ten problem, kiedy mówi o mieście. W Księdze Rodzaju jest ono traktowane nieufnie. Kain, człowiek, który sięgnął po przemoc, jako pierwszy zbudował miasto (zob. Rdz 4, 17). Następnie Babel i Sodoma są miejscami, gdzie ludzkość dąży do fałszywej autonomii zapominając o Źródle swego istnienia. Sprzeciwiając się tym pokusom, ludzie wierzący za przykładem Abrahama (zob. Rdz 12, 1-4) żyją jako pielgrzymi, wędrują ku nowym horyzontom, tylko wiara wskazuje im kierunek. Później pojawia się inne miasto. To (...)

29 listopada 2006

Osądzanie: Dlaczego Jezus powiedział swoim uczniom: nie sądźcie?

„Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.” (Ewangelia wg św. Łukasza 6, 37) Czy jest możliwe wprowadzenie w życie tych słów Ewangelii? Czyż nie trzeba sądzić, jeśli nie chce się opuszczać rąk wtedy, kiedy coś idzie źle? A przecież to wezwanie Jezusa zapadło głęboko w serca. Apostołowie Jakub i Paweł, zresztą tak bardzo różni, odwołują się do niego prawie takimi samymi słowami. Jakub napisał: „A ty kimże jesteś, byś osądzał bliźniego?” (Jk (...)

17 października 2006

Wolność: Czy wszystko, co się zdarza, Bóg z góry zaplanował?

Dla wielu naszych współczesnych wiara w Boga wszechmocnego i wszechwiedzącego nie da się pogodzić z daną ludziom prawdziwą wolnością wyboru. Skoro Bóg wie wszystko, co ma się wydarzyć, i jeśli ma jakieś plany dla swego stworzenia, po co łamać sobie głowę i wysilać się, żeby dokonać właściwego wyboru? Przede wszystkim pojęcia „projekt” albo „plan” Boży nie oznaczają czegoś w rodzaju księgi, gdzie wszystko z góry zostało zapisane. Chodzi po prostu o to, że istnienie świata i nasze własne życie nie są wynikiem jakiegoś (...)

24 czerwca 2006

Kosmos: Jakie jest miejsce człowieka we wszechświecie?

Antyk patrzył na świat jak na trzypiętrowy dom: na górze niebo, mieszkanie Boga i Jego aniołów, pod ziemią królestwo zmarłych, a pośrodku ziemia, zamieszkała przez rośliny, zwierzęta i ludzi. W takim wszechświecie wydawało się, że ważne miejsce człowieka bierze się z natury rzeczy. Umieszczony między światem boskim i zwierzęcym był powołany do tego, by stać się pośrednikiem między nimi. Współczesna nauka radykalnie odmieniła takie spojrzenie. Jesteśmy zagubieni na małej planecie obracającej się wokół gwiazdy, jednej (...)

24 czerwca 2006

Dzieci: Co to znaczy „przyjąć królestwo Boże jak dziecko”?

Pewnego razu ludzie przynosili do Jezusa dzieci, żeby je pobłogosławił. Uczniowie zabraniali im tego. Jezus oburzył się i przykazał, aby pozwolili dzieciom przychodzić do Niego. Później powiedział: „Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego” (Ewangelia wg św. Marka 10, 13-16). Dobrze jest pamiętać, że wcześniej Jezus mówił do tych samych uczniów: „Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego” (Ewangelia wg św. Marka 4, 11). Z powodu królestwa Bożego zostawili wszystko, żeby pójść za Jezusem. (...)

14 marca 2006

Boże Narodzenie: Tajemnica Bożego Narodzenia

Opowiadania o narodzeniu Chrystusa są niewyczerpanie bogate. Przez całe życie nasza wiara odnajduje w nich impulsy, które ją ożywiają i skłaniają do nawrócenia tak, by stawała się coraz bardziej wiarą w Boga Ewangelii. Chrześcijanin odkrywa w tych opowiadaniach swego Boga, a zarazem odkrywa siebie i prawdę o swym własnym sercu. Boże Narodzenie wprowadza nas w paradoksy, których pełna jest Ewangelia od początku do końca: nieogarniony Bóg staje się obecny w małym dziecku, Bóg Wszechmocny jest obecny w słabości (...)

21 grudnia 2005

Piekło: Czy chrześcijanin powinien wierzyć w istnienie piekła?

Czy chrześcijanin powinien wierzyć w istnienie piekła? Był taki czas, kiedy w nauczaniu chrześcijańskim niezbędne było przypominanie o piekle ludziom wierzącym, oziębłym lub nieprzyjmującym tego nauczania. W naszych czasach, przeciwnie, nawet wzmianka o miejscu potępienia wywołuje oburzenie, tak bardzo wydaje się sprzeczna z wiarą w Boga miłości. Czy rzeczywiście Chrystus mógłby pozwolić na całkowitą zgubę kogoś, za kogo oddał swoje życie bez reszty? Wszelkie rozważania nad sensem tej trudnej nauki muszą (...)

23 listopada 2005

Eucharystia chrześcijan w drugim wieku

Dobry znawca pism pierwszych chrześcijan zauważył, że trzeba było czekać do dziewiątego wieku, żeby znaleźć dzieło poświęcone Eucharystii. Wcześniej, choć nawiązania do Eucharystii zdarzają się często i mają pierwszorzędne znaczenie, nie stała się ona jednak przedmiotem rozprawy. To dlatego, że pierwsi chrześcijanie nigdy nie mówili o samej tylko Eucharystii. Zawsze była związana z pełnią tajemnicy wiary, której jest syntezą. Jeśli kwestionowano jakąś istotną prawdę, Eucharystia służyła jako punktu orientacyjny, (...)

5 lipca 2005

Dialog: Religie i Ewangelia

Czy Ewangelia odnosi się tylko do chrześcijan? Według słów Chrystusa Ewangelia jest skierowana do całej ludzkości: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Ewangelia wg św. Marka 16, 15). Dziś jednak idea misyjności wprawia w zakłopotanie. Czy cały świat powinien przyjąć naszą, chrześcijańską religię? Czy w misyjności nie kryje się pragnienie dominacji? Rozszerzanie się chrześcijaństwa łączyło się czasem z wojnami i podbojem. Jezus posyłał swoich uczniów „jak owce między wilki” (Ewangelia wg (...)

11 maja 2005

Eucharystia

Co Jezus chciał wyrazić zostawiając nam Eucharystię? Sercem nauczania chrześcijańskiego jest zwiastowanie komunii, życia w jedności z Bogiem a w konsekwencji solidarność między ludźmi, bo wszyscy są synami i córkami jednego Ojca. W swoim ziemskim życiu, w którym był jak jeden z nas, Jezus nie tylko zachęcał ludzi, by przyjęli tę naukę, ale swoją egzystencją nadał jej konkretny kształt: „z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic (...)

19 marca 2005

Wiara

Dlaczego trzeba uwierzyć, żeby zostać zbawionym? „Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego” (Rz 1, 16). Zbawienie jest uwolnieniem od wszystkiego, co zniekształca, pomniejsza, niszczy życie. A siłą, którą Bóg posługuje się, by zbawiać, jest „Ewangelia Jego Syna” (Rz 1, 9). Ta Ewangelia, dobra nowina, objawia Boga, który daje wszystko: przebaczenie, życie, radość. Właśnie dlatego zbawienie nie jest zarezerwowane dla tych, którzy wypełnią jakieś warunki. Jest dla dobrych i złych, dla mądrych i (...)

19 listopada 2004

Chrzest

Czy konieczny jest chrzest, aby rozpocząć życie chrześcijańskie? Żeby w całej pełni zrozumieć sens chrztu, trzeba zobaczyć, jak przeżywali chrzest pierwsi uczniowie Chrystusa. W czasie pierwszej chrześcijańskiej Pięćdziesiątnicy słuchacze Piotra zostali głęboko dotknięci, kiedy uświadomili sobie, że nie rozpoznali w Jezusie człowieka, posłanego przez Boga. Przytłoczeni żalem, pytają apostołów: „Cóż mamy czynić?” I Piotr odpowiedział: „Nawróćcie się i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na (...)

13 października 2004

Bojaźń Boża

Jaki rodzaj więzi z Bogiem opisuje zwrot bojaźń Boża? Różne słowa wyrażają naszą więź z Bogiem, możemy w Niego wierzyć, kochać Go, służyć Mu. Czasem mówi się także – bać się Boga. Trudno zrozumieć to określenie, ponieważ jednak nie tak rzadko występuje w Biblii, warto podjąć wysiłek i uważnie przeczytać kilka tekstów, aby spróbować się lepiej uchwycić jego sens. Najpierw istnieje lęk jako podłoże wszystkich religii. Objawianie się boskości powoduje bardzo silne emocje, graniczące nawet z paniką i trwogą. Boskość (...)

1 sierpnia 2004

Nadzieja

Gdzie jest źródło chrześcijańskiej nadziei? W czasach, kiedy trudno znaleźć uzasadnienie dla nadziei, ci, którzy pokładają ufność w Bogu Biblii bardziej niż kiedykolwiek są zobowiązani, „do obrony wobec każdego, kto [...] żąda słowa o tej nadziei, która w [nich] jest” (1 P 3, 15). Powinni więc zrozumieć, co jest szczególnego w nadziei, płynącej z wiary, aby można było nią żyć. Jeśli bowiem nadzieja, co wynika z samej definicji słowa, skierowana jest w przyszłość, w Biblii jest ona zakorzeniona w dniu dzisiejszym (...)

1 sierpnia 2004

Miłość nieprzyjaciół

Dlaczego miłość nieprzyjaciół jest w samym sercu Ewangelii? W szóstym rozdziale Ewangelii według świętego Łukasza, tuż po Błogosławieństwach, Jezus długo tłumaczy swoim uczniom, żeby odpowiadali na nienawiść miłością (Łk 6, 27-35; por. Mt 5, 43-48). Słowa Jezusa, umieszczone właśnie w tym miejscu, pozwalają zrozumieć, że Łukasz widzi w miłości nieprzyjaciół cechę odróżniającą uczniów Chrystusa. Słowa Jezusa mówią o dwu sposobach życia. Pierwszy, to sposób „grzeszników”, inaczej mówiąc tych, którzy żyją nie biorąc pod (...)

1 sierpnia 2004

Grzech: Czy musimy żałować za grzechy?

Czy musimy żałować za grzechy? Kiedy apostoł Piotr uświadomił sobie, co zrobił zdradzając Jezusa, „gorzko zapłakał” (Mt 26, 75). Kilka tygodni później, w dniu Pięćdziesiątnicy, wypomniał mieszkańcom Jerozolimy, jakim skandalem było ukrzyżowanie niewinnego Jezusa. A oni, „gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych Apostołów.” (Dz 2, 37) Żal przylega do winy tak jak cień, od którego trudno się uwolnić. Ten żal może być dwojaki: może pogrążyć w rozpaczy albo (...)

1 sierpnia 2004

Przykazania

Dlaczego Jezus nazywa „nowym” przykazanie, byśmy się wzajemnie miłowali? Tylko raz Jezus mówi o przykazaniu, że jest „nowe”. Wieczorem przed swoją męką powiedział do uczniów: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.” (J 13, 34) Na czym polega ta nowość? Czy wzajemnej miłości nie wymagało dawne przykazanie: „będziesz miłował bliźniego jak siebie samego” (Kpł 19, 18)? Jezus nadaje miłości nowy wymiar. Mówi: „jak Ja was umiłowałem” w (...)

1 sierpnia 2004

Krzyż

Dlaczego narzędzie śmierci stało się symbolem chrześcijaństwa? Śmierć jest największą tajemnicą ludzkiej kondycji. Wydaje się, że wszystko, co przez długie lata budowaliśmy, co w ludzkim życiu jest piękne, w jednej chwili zamienia się w dym. A przecież w samym sercu wiary chrześcijańskiej odnajdujemy symbol okrutnej śmierci. Tak naprawdę na początku śmierć wcale nie była w centrum Ewangelii. Wiara zaczęła się od głoszenia Życia mocniejszego niż śmierć: „On zmartwychwstał!” To w świetle zmartwychwstania śmierć (...)

1 sierpnia 2004

Cierpienie

Co Biblia mówi o cierpieniu niewinnych? Zarzuty Iwana Karamazowa ze słynnej powieści Dostojewskiego dla wielu osób ciągle są największą przeszkodą, by mogli uwierzyć w Boga miłości: czy można zaufać Bogu w świecie, w którym torturuje się dzieci? Skoro Bóg jest dobry, jak może zgadzać się na cierpienia niewinnych? Biblia, świadek duchowych poszukiwań ludzkości na przestrzeni wieków, też zmaga się z tym pytaniem. Psalmy pokazują nam zagubienie wierzących, kiedy stykają się ze szczęściem ludzi złych i nieszczęściem, (...)

1 sierpnia 2004