20 marca 2008
W „Liście z Cochabamby” jeden z przypisów przypomina słowa świętego Ireneusza: „W swojej nieskończonej miłości Chrystus stał się tym, kim jesteśmy my, abyśmy my stali się w pełni tym, kim jest On.”
Postać świętego Ireneusza do dzisiaj wywołuje zaciekawienie, ponieważ pozwala poznać z bliska świat pierwszych chrześcijan. Urodził się i dorastał w drugim wieku w Smyrnie, mieście leżącym na zachodnim wybrzeżu obecnej Turcji, tam słyszał kazania starego biskupa Polikarpa, ucznia apostoła Jana. Ireneusz sam stał się później drugim biskupem Lyonu.
Ireneusz był jednym z (...)
10 lipca 2007
Podczas beatyfikacji Matki Teresy w 2003 roku brat Roger napisał kilka zdań, by uczcić jej pamięć.Żyjemy w świecie, gdzie współistnieją ze sobą światło i ciemność. Matka Teresa swoim życiem zapraszała nas do tego, aby wybierać światło. Przez ten wybór otworzyła ona drogę do świętości dla wielu. Matka Teresa sprawiła, że słowa „Kochaj i powiedz to swoim życiem”, napisane przez Świętego Augustyna czterysta lat po Chrystusie, stały się bardziej czytelne. Zaufanie do Boga staje się wiarygodne i można je przekazywać innym wtedy, gdy sami kierujemy się nim w życiu.
W ciągu (...)
27 czerwca 2007
W „Liście z Kolkaty” na trzeciej stronie jest przytoczony fragment z Jana Chryzostoma, który przypomina nierozłączną więź między Eucharystią i solidarnością z najbiedniejszymi:
„Chcesz uczcić Ciało Zbawiciela? Tego, Który powiedział: To jest Ciało moje? On powiedział również: Widzieliście, że byłem głodny i nie daliście mi jeść. To, czego nie uczyniliście najbiedniejszym, tego odmówiliście Mnie! Uczcij więc Chrystusa dzieląc się swymi dobrami z ubogimi.” (Święty Jan Chryzostom, Homilia 50 do Ewangelii według świętego Mateusza).
Kim więc był człowiek, któremu (...)
16 maja 2009
Kim jest człowiek, który wywarł tak ogromny wpływ na myśl Zachodu? Dla jednych w niezrównany sposób mówił o łasce, o miłości Boga. Dla innych ponosi odpowiedzialność za pesymistyczną wizję ludzkiej istoty, mocniej naznaczonej grzechem niż miłością Boga. W ciągu historii najróżniejsze kierunki teologiczne powoływały się na niego przyczyniając się czasem do ostrych polemik.
Zawsze jednak fascynowała jego droga do wiary. Opisując ją w swoich Wyznaniach, pomógł rzeszom ludzi odnaleźć Chrystusa. Jego poszukiwania były dość kręte. Dopiero mając trzydzieści lat powiedział (...)
7 lipca 2007
Dietrich Bonhoeffer, młody pastor, symbol Niemców, którzy sprzeciwili się nazizmowi, należy do tych osób, które mogą nas wspierać na naszej drodze wiary. To on w najmroczniejszych chwilach XX wieku oddał swoje życie, narażając się na śmierć męczeńską, w więzieniu napisał słowa, które śpiewamy w Taizé: „Boże, spraw, by myśli moje zwróciły się ku Tobie. Przy Tobie jest światło, nie zapomnisz o mnie. Przy Tobie jest pomoc, przy Tobie cierpliwość. Ja dróg Twoich nie rozumiem, Ty jednak drogę dla mnie znasz.”
U Bonhoeffera poruszające jest jego podobieństwo do Ojców Kościoła, (...)
15 października 2008
Brat Roger wielokrotnie starał się wyjaśnić swoją wizję jedności chrześcijan. Brat Alois w „Wezwaniu do pojednania chrześcijan” przytoczył takie słowa założyciela Wspólnoty w Taizé:
Poruszony świadectwem życia mojej babci, idąc jej śladem, odnalazłem swoją własną tożsamość chrześcijanina, kiedy pojednałem w samym sobie wiarę moich przodków z Tajemnicą wiary katolickiej, nie zrywając komunii z nikim.Początkiem drogi Brata Rogera jest pojednanie wewnętrzne. Jezus głosił i okazywał całym swoim życiem miłość Boga do każdego człowieka bez wyjątku. Wiedząc, że Jezus powierzył (...)
15 lipca 2008
Gdybym 600 lat przed narodzeniem Chrystusa napotkał Jeremiasza na ulicy w Jerozolimie, jakie wrażenie by na mnie wywarł? Z pewnością księga zatytułowana jego imieniem jest miejscami niestrawna: zbyt wiele nieszczęść zapowiada. Gdybym jednak przypatrzył się Jeremiaszowi uważnie, czyż nie odkryłbym człowieka otwartego, wrażliwego, przenikliwego, odważnego w głoszeniu swoich poglądów, ale równocześnie pokornego, a nawet delikatnego, ze wzruszeniem głoszącego miłość Boga? Któregoś dnia zobaczyłbym, jak idzie przez miasto z jarzmem na ramionach (rozdz. 27), i byłbym (...)
4 października 2007
List z Kolkaty na 4 stronie cytuje taki tekst Doroteusza z Gazy:
„Wyobraźcie sobie, że świat jest kołem, w centrum znajduje się Bóg, a promienie to różne sposoby życia ludzi. Kiedy ci, którzy pragną zbliżyć się do Boga, idą w stronę centrum, zbliżają się do siebie nawzajem, zbliżając się równocześnie do Boga. Im bardziej zbliżają się do Boga, tym bardziej zbliżają się wzajemnie do siebie. A im bardziej zbliżają się do siebie, tym są bliżej Boga.” (Różne pouczenia pożyteczne dla duszy, VI)
Z zamożnej rodziny, bardzo wykształcony, tak bardzo pochłonięty czytaniem, że (...)
5 kwietnia 2012
Pierwszy wiadomy nam krok w intencji pokoju uczynił młody Niemiec Franz Stock w 1926 roku, jako uczestnik spotkania w Bierville, miejscowości leżącej na południe od Paryża, dokąd przyjechało dziesięć tysięcy młodych ludzi z całej Europy, aby wspólnie odbyć marsz pokoju. Na Wielkanoc 1928 roku młody seminarzysta powraca do Paryża na studia. Jego przyjaciel Joseph Folliet napisał później, że „przyjęcie na studia teologiczne w Paryżu studenta z Niemiec było rzeczą niespotykaną i nie mieściło się w umysłach Francuzów w 1928 roku.”
Święcenia kapłańskie przyjmuje w (...)
30 marca 2012
Jeden z braci Wspólnoty napisał krótkie rozważanie na temat przekonania Pierra Teilharda de Chardin o tym, że nie można rozdzielać wiary od troski o świat:Dziecko ściska w ręce kawałek drewna. Wtedy przez głowę przemyka mu myśl: to drewno kiedyś zgnije. Chwyta więc kamień, ale wie, że również on skazany jest na zniszczenie. Bierze przedmiot z żelaza. Sądzi, że wreszcie odnalazło coś odpornego na zniszczenie. Pierre Teilhard de Chardin, urodzony w 1881 roku, jako dziecko miał podobne doświadczenie. Szukał czegoś, co nie podlegałoby śmierci.
Wstąpił do zakonu (...)
19 lutego 2009
Jak można opisać człowieka zupełnie anonimowego? Rozdziały od 40 do 55 Księgi Izajasza to niewielki zbiór tekstów poetyckich, który tworzy wyraźną całość literacką, jej autor jednak ukrył się za tym, co przekazał. Nie znamy ani jego imienia, ani miejsca, z którego mówi. Wiemy jedynie, że jego tekst lokuje się w okolicach 538 roku przed narodzeniem Chrystusa, roku, w którym Cyrus, król Persów, pozwolił Żydom wysiedlonym do Babilonu wrócić do swego kraju. Autorowi tych pism nadano imię „Drugiego Izajasza”, ponieważ jego myśl czerpała inspiracje z tradycji sięgającej (...)
