Jezus wziął ze sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił. Zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie”.

Udałem się na miejsce czuwania, by poznać, jaką odpowiedź da Pan na moją skargę. I odpowiedział Pan tymi słowami: Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności.

Świat przemija, a z nim jego pożądliwość; kto wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.

Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów.

Jezus rzekł do Samarytanki: O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić” – prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej.

Apostoł Paweł pisze: Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, który powstał z martwych. Dla Niego znoszę niedolę, nawet więzy jak złoczyńca.

Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, narody całej ziemi, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny!

Pan mówi: Dosyć napatrzyłem się na udrękę mego ludu i nasłuchałem się narzekań jego na ciemiężców, znam więc jego cierpienie. Zstąpiłem, aby go ocalić.