Wiedząc, że śmierć nie jest końcem, odnajdujemy pokój serca. Śmierć wprowadza w życie, w którym Bóg przygarnia nas na zawsze do siebie.
Kiedy moja matka była już bardzo stara, przechodziła zawał serca. Jak tylko znowu mogła mówić, wypowiedziała takie słowa: „Nie boję się śmierci, wiem, w kogo wierzę... ale kocham życie.” A w dniu swojej śmierci wyszeptała: „Życie jest piękne...”