Groet door broeder Alois

Meest Heilige Vader,
Vandaag vindt een belangrijke mijlpaal in onze “pelgrimage van vertrouwen op aarde” plaats. Vanuit heel Europa zijn we hier gekomen, en ook vanuit andere continenten en verschillende kerkelijke achtergronden. Wat ons verenigt is sterker dan wat ons verdeelt: een doop en hetzelfde Woord van God verenigt ons. We zijn hier vanavond gekomen om deze eenheid te vieren rondom U, een eenheid die echt is, zelfs al is deze nog niet geheel gerealiseerd. Op het moment dat we ons wenden tot Christus, groeit deze eenheid.

Broeder Roger heeft onze gemeenschap iets nagelaten – zijn verlangen om het Evangelie te communiceren met in het bijzonder jongeren. Hij was zich er zeer van bewust dat de verdeeldheid onder christenen een barrière is bij het overdragen van het geloof. Hij opende wegen van verzoening die we nog steeds aan het ontdekken zijn. Er zijn heel veel mensen die, geïnspireerd door zijn getuigenis, willen anticiperen op deze verzoening met hun levens, om al te leven als verzoende mensen.

Verzoende christenen kunnen getuigen van vrede en gemeenschap worden, dragers van een nieuwe solidariteit onder de mensen.

Het zoeken van een persoonlijke relatie met God is de basis van deze benadering. Een oecumenisch gebed moedigt niet een eenvoudige tolerantie aan. Het vraagt om naar elkaar te luisteren, wat veeleisend kan zijn, en het vraagt om een werkelijk dialoog.

Nu we hier vanavond bidden, kunnen we niet vergeten dat de laatste brief die door broeder Roger werd geschreven, vlak voor zijn gewelddadige dood, aan U was geadresseerd, Heilige Vader, om U te vertellen dat onze gemeenschap in gemeenschap met U wilde wandelen. We kunnen ook niet vergeten hoe waardevol Uw steun was om ons aan te moedigen door te gaan, na zijn tragische dood. Daarom zou ik graag nogmaals de diepe affectie van onze harten voor uw persoon en uw ambt willen uitdrukken.

Tot slot zou ik graag willen getuigen van de hoop van vele jonge Afrikanen die we een maand geleden hebben ontmoet in Kigali, Rwanda. Zij kwamen van 35 landen, waaronder Congo, Noord-Kivu, om een pelgrimage van verzoening en vrede te ondernemen. De grote vitaliteit van deze jonge christenen is een belofte voor de toekomst van de Kerk.

Deze jonge Afrikanen wilden dat wij een teken van hun hoop, sorghum zaadjes, meenamen zodat ze hier in Europa zouden kunnen groeien. Mag ik zo vrij zijn, Heilige Vader, om aan U, namens hen, een traditionele mand uit Rwanda te geven, die “agaseke” genoemd wordt, met daarin een paar van deze zaden van hoop uit Afrika? Misschien kunnen ze geplant worden in de Vaticaanse tuinen en daar bloeien?

Toespraak van Paus Benedictus XVI

In het Italiaans
Dank u wel, lieve broeder Alois, voor uw warme woorden, vol van affectie. Lieve jongeren, lieve pelgrims van vertrouwen, welkom in Rome!

Jullie zijn met velen gekomen, vanuit heel Europa en van andere continenten, om te bidden in de tombes van de heilige apostelen Petrus en Paulus. Beide hebben in deze stad bloed verloren voor Christus. Het geloof dat deze twee grote apostelen van Christus motiveerde, heeft ook jullie er toe aangezet om deze reis te beginnen. Jullie stellen voor gedurende het jaar dat op het punt staat te beginnen, de bronnen van vertrouwen in God te ontdekken om deze in jullie dagelijks leven te gebruiken. Het doet me plezier dat jullie op deze manier de doelen van het Jaar van Geloof dat begonnen is in oktober, omarmen.

Dit is de vierde Europese ontmoeting die in Rome gehouden wordt. Daarom zou ik graag de woorden van mijn voorganger, de zalige Johannes Paulus II, tijdens de derde ontmoeting in Rome willen herhalen: “De paus voelt zich zeer toegewijd samen met jullie allen aan deze pelgrimage van vertrouwen op aarde... Ook ik ben geroepen om een pelgrim van vertrouwen te zijn in Christus’ naam.” (30 december, 1987)

In het Engels
Zo’n zeventig jaar geleden, stichtte broeder Roger de gemeenschap van Taizé. Duizenden jongeren van over de hele wereld blijven daarheen komen om een betekenis in hun leven te zoeken. De broeders ontvangen hen om hun gebeden te delen en om hun de mogelijkheid te geven om een persoonlijke relatie met God te ervaren. Om deze jongeren te steunen in hun reis naar Christus heeft broeder Roger het idee gehad om “een pelgrimage van vertrouwen op aarde” te starten.

Als onvermoeibare getuige van het Evangelie van vrede en verzoening, en zeer toegewijd aan een oecumene van heiligheid, heeft broeder Roger allen die Taizé bezochten aangemoedigd zoekers van gemeenschap te worden. We zouden in onze harten naar zijn spiritueel geleefde oecumene moeten luisteren en onszelf laten leiden door zijn getuigenis naar een oecumene die werkelijk verinnerlijkt en vergeestelijkt is. Mogen jullie allemaal, naar zijn voorbeeld, dragers van deze boodschap van eenheid zijn. Ik verzeker jullie van de onherroepbare toewijding van de Katholieke Kerk om te blijven zoeken naar wegen van verzoening die leiden naar de zichtbare eenheid van christenen. Daarom wil ik vanavond met speciale affectie de Orthodoxen en Protestanten onder jullie groeten.

In het Frans
Vandaag stelt Christus jullie dezelfde vraag die hij aan zijn discipelen stelde: “Wie ben ik voor jullie?” Petrus, bij wiens tombe we nu verzameld zijn, antwoordde: “U bent Christus, de Zoon van de Levende God” (Matteüs 16:15-16). Zijn hele leven werd een concreet antwoord op deze vraag. Christus wil ook van elk van jullie een antwoord ontvangen dat geboren is vanuit een diepe, innerlijke vrijheid en niet vanuit dwang of angst. In een antwoord op die vraag zal jullie leven zijn sterkste betekenis vinden. De tekst van de Brief van de heilige Johannes die we net gehoord hebben helpt ons te begrijpen met een grote eenvoud hoe we moeten antwoorden: “Geloven in de naam van zijn Zoon Jezus Christus en elkaar liefhebben” (1 Johannes 3:23). Geloof en heb God en anderen lief! Wat zou opwindender kunnen zijn? Wat zou mooier kunnen zijn?

Laat, tijdens deze dagen in Rome, deze Ja tegen Christus groeien in jullie harten, door vooral jullie voordeel te doen met de lange momenten van stilte die een integraal onderdeel zijn van jullie gemeenschappelijke gebeden, na geluisterd te hebben naar het Woord van God.
Dit Woord is, volgens de Tweede Brief van de heilige Petrus, “als een lamp die schijnt in een duistere plaats,”, waar jullie aandachtig op moeten letten, “totdat de morgenster opgaat in uw hart.” (1:19). Jullie moeten begrijpen: als de morgenster op moet gaan in jullie harten, is dat omdat het daar niet altijd aanwezig is. Soms veroorzaken kwaad en het lijden van onschuldigen twijfel en verwarring in je. En Ja zeggen tegen Christus kan dan moeilijk worden. Maar deze twijfels maken jullie niet tot niet-Christenen! Jezus wees de man niet af die in het Evangelie schreeuwde: “Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!” (Marcus 9:24)

In het Duits
Zodat jullie je geloof niet verliezen tijdens deze strijd, laat God jullie nooit alleen en geïsoleerd. Hij geeft ons allen de vreugde en het gemak van de gemeenschap van de Kerk.

Tijdens jullie verblijf in Rome, met dank aan de gulle gastvrijheid van vele parochies en religieuze gemeenschappen, ondergaan jullie een nieuwe ervaring van een Kerk zijn. Op jullie weg naar huis, naar verschillende landen, nodig ik jullie allen uit om te ontdekken dat God jullie allemaal medeverantwoordelijk maakt voor Zijn Kerk, door allerlei verschillende roepingen. Deze gemeenschap die het lichaam van Christus is heeft jullie nodig en jullie hebben er allemaal een plaats in. Beginnend bij jullie gaven, die uniek zijn voor een ieder van jullie, vormt de Heilige Geest zich en ademt leven in zijn mysterie van gemeenschap dat de Kerk is, om het Goede Nieuws van het Evangelie over te dragen op de wereld van vandaag.

In het Pools
Samen met de stilte heeft gezang een belangrijke plaats in jullie gemeenschappelijke gebeden. Deze dagen vullen de liederen van Taizé de basilica’s van Rome. Gezang is een ondersteuning en niet te vergelijken uitdrukking van gebed. Zingend voor Christus, openen jullie jezelf voor het mysterie van Zijn hoop. Wees niet bang om de dageraad voor te komen om God te prijzen, jullie zullen niet teleurgesteld worden.

Lieve jonge vrienden, Christus haalt jullie niet weg uit de wereld. Hij zendt jullie daarheen waar Zijn licht ontbreekt, zodat jullie het naar anderen kunnen brengen. Ja, jullie zijn geroepen om kleine lichtjes te zijn voor hen die jullie omringen. Met jullie aandacht voor een evenwichtigere verdeling van de goederen van de aarde, met jullie toewijding aan rechtvaardigheid en een nieuwe menselijke solidariteit, zullen jullie hen rondom jullie helpen begrijpen hoe het Evangelie zowel naar God en naar anderen leidt. Dus, met jullie geloof, zullen jullie bijdragen aan het onthullen van de bronnen van vertrouwen op aarde.

In het Frans
Wees vol hoop. God zegene jullie, jullie familie en jullie vrienden!