24 снежня ў Гранд Ёф
Адзін з братоў, што жыве ў Дакары, піша:
Так, як штогод перад Раством, мы бачым вялікі намёт, усталяваны на скрыжаванні дарог, які сягае амаль нашых дзвярэй. Людзі прыносяць дываны, платформы, стулы і фотэлі для важных асоб, акрамя таго вельмі моцную гукавую сістэму разам з электрычным генератарам дзеля таго, каб паклапаціца пра электрычнасць у выпадку перабояў. Дынамікі накіраваны такім чынам, каб ахапіць увесь раён, у тым ліку й нас. Ужо ад 15-ае гадзіны мы не чуем саміх сябе, знаходзячыся ў нашым маленькім падворку. Мы кажам, што нашае мэтаю з’яўляецца арганізацыя начэй малітвы і рэлігійных спеваў для мусульманскае моладзі! Там няма нічога супраць нас. Але чым мы маем стаць пасля гэтага невялікага малітоўнага чування, якое мы запланавалі?
Калі надыходзіць вечар, мы пачынаем весці перамовы. Вялікі намёт надаль пусты, пакуль што ў ім толькі арганізатары ды суседзі, якіх мы добра ведаем. Мы тлумачым, што ў гэты вечар мы прагнем адзначыць народзіны Езуса праз чуванне, у асноўным у цішыні. “Няма праблемаў! Мы вашая сям’я!” І гукавая сістэма адразу ж суцішаецца. “Калі вы скончыце, проста паведаміце пра тое”.
Прыгожае чуванне, поўнае радасці ды медытацыі, з дзецьмі, моладдзю, а нават некаторымі маткамі. Наш падворак сціплы і стабільны, нібы ноччу ў Бэтлееме. Калі мы скончваем, навокал поўнач, аднак дзеці выходзяць з дамоў, а дынамікі ізноў пачынаюць грымець. Сёння ўначы мы не заплюшчым вока.
Перамяненне
Адзін з братоў піша: “Ў Сенегале няма гор. Усё надзвычай плоскае. Як жа мы можам перажыць урачыстасць Перамянення?
Мы выходзім на тэрасу дома а шостае гадзіне раніцы. Навокал усё яшчэ ноч. Адзін са знаёмых святароў прыйшоў, каб цэлебраваць Эўхарыстыю разам з намі. Маюць прыйсці таксама маладзёны, некаторыя з іх з аддаленых частак. Дзеці прыбываюць адзін па другім, усё яшчэ сонныя, каб уласнымі сіламі ўзыйсці па сходах, некаторыя прыцягнулі з сабою сваю маму. Мы можам пачынаць. Пакрысе спевы становяцца больш упэўненымі...
Усё амаль выдатна. Сёння не павінна быць дажджу, але толькі лёгкі ветрык і крыху аблокаў на небе. Світанак быў ласкавы, пачалі спяваць птушкі. Знянацку мы прайшлі ад ночы да святла дня. Амаль як у прыпавесці!”
