Хрыстэ Езу, славім Цябе ўсім сэрцам. Ты хочаш учыніць нас сведкамі Божае любові ў разгар вялікіх змен, якія адбываюцца ў грамадстве і ў Царкве. І таму мы дзякуем Табе за дар адзінства, які Ты даеш нашай маленькай Абшчыне: гэта неацэнны скарб, пра які мы хочам клапаціцца.

Гэты скарб шматгранны. Мы дзякуем Табе за тое, што падчас нашае Нарады ў гэтыя апошнія некалькі дзён Ты суправаджаў нас, каб мы змаглі выявіць нашую вялікую разнастайнасць. Ты спасылаеш нам Святога Духа, які дае жыццё і заахвочвае да крэатыўнасці кожнага з нас, які яднае нас у Божае любові. Учыні, каб мы паверылі ў прысутнасць Духа.

Ты, Хрыстэ, подыхам даеш нам Твайго Духа ў малітве і ў нашым братскім жыцці, якое з’яўляецца яшчэ адным месцам, дзе мы знаходзім крыніцу Тваёй прысутнасці. Такім чынам, пасярод намаганняў адносна клопату пра нашае жыццё як братоў, далейшага выхаджэння па-за сябе і прымання іншых, Ты перадаеш нам сваю радасць, радасць Уваскрослага.

Мы прадстаўляем Табе ўсё тое, што казалі адзін аднаму падчас Нарады. Няхай нашае дзяленне прынясе плён. Дапамажы нам надаль ставіць нам самім пытання аб шматкультурнасці сярод нас, аб асабістым духоўным суправаджэнні, аб нашае сумеснае адказнасці за ўсё нашае жыццё праз нашыя шматлікія задачы і дзейнасць, а таксама праз наш пошук хрысціянскага адзінства. Напоўні нас гнуткасцю і мужнасцю, каб прыслухоўвацца да Святога Духа, каб рухацца наперад у гэтых ды шэрагу іншых сферах.

Езу Хрыстэ, Ты пасылаеш нас у свет. Хвала Табе за нашых братоў, якія жывуць у брацтвах у розных краінах. Мы дзякуем Табе за манашак, якія жывуць побач з намі і з якімі мы разам рухаемся наперад. Мы дзякуем Табе за сяброўства з такой колькасцю жыхароў нашага рэгіёну. Мы дзякуем Табе за мігрантаў, якіх тут прынялі і якія ўсё больш і больш прыстасоўваюцца да жыцця ў нашае краіне. Хвала Табе за маладзёнаў, якія прыедуць у Тэзэ на працягу наступнага года. Хвала Табе за Пілігрымку Даверу, якая, нібы струмень, пракладвае дарогу па свеце, з чарговымі этапамі на Блізкім Усходзе і ў Святой Зямлі.

Але мы таксама прызнаемся Табе, Езу Хрыстэ, што здарылася так, што мы не выканалі волю Тваёй любові. У прыватнасці мы давяраем Табе людзей, якія сталі ахвярамі сексуальнага або псіхалагічнага гвалту ці агрэсіі ў Тэзэ. Перабывай з імі ў іх самотнасці ды загой іх раны. Дадай нам адвагі выслухаць іх пакуты, прыслухацца да таго, пра што яны просяць і да іх парадаў, і зрабіць усё, што ў нашых сілах, каб дапамагчы ім.

Мы звяртаемся да Цябе, Хрыстэ. Да каго нам яшчэ ісці? Ты маеш словы жыцця. Мы просім Цябе суправаджаць усю Царкву і ўсё чалавецтва, якое перажывае свайго роду зыход, пераход да нечага іншага, пераход праз пустыню. Як і многія людзі, мы перажываем перыяд, калі не бачым дакладна, што нас чакае ў будучыні. Але Ты дазваляеш нам знаходзіць у Табе новыя рэсурсы і быць стваральнікамі адзінства. З даверам адмаўляем перад Табою малітву Псальма: “Спраў рук Тваіх не пакідай”.

А зараз, пасля сумеснага спеву да Святога Духа, тыя з братоў, якія склалі свае вечныя манаскія зарокі, на ўспамін сваёй ахвяры Богу, будуць ляжаць на зямлі ў жэсце прастрацыі.