polski

TAIZÉ

Spotkanie w Helsinkach

2012: Finlandia

 

Co to jest „skandynawskie spotkanie Taizé”? To naprawdę trudno wyjaśnić. Nad drzwiami nie wywieszono tematu spotkania ani żadnego sloganu – jedynie „tervetuloa”, „välkommen”, „Bures boahtin”, „Hau kola”, „welcome”.
Czy modlitwa ze śpiewami i ciszą wystarczą, by zgromadzić uczestników?

JPEG - 28.1 kb

Jeden z barci opisał spotkania Taizé jako „kontrolowane katastrofy naturalne”. Określenie to może wydawać się dość daleko posunięte, ale po bliższym zbadaniu okazuje się, że może nie jest to określenie dalekie od rzeczywistości.
Katastrofy naturalne takie jak burze, powodzie, pożary lasów zmuszają nas do oderwania się od naszych codziennych spraw. Nie mamy innego wyjścia, jak wyskoczyć z kolein naszej rutyny i zmierzyć się z wyzwaniami, które – podobnie jak woda czy ogień – są zbyt silne, by móc pokonać je samemu. Musimy pracować wspólnie.
Może jest to szczególnie wyraziste w Skandynawii, gdzie wszystko jest zaplanowane z osiemnastomiesięcznym wyprzedzeniem, a podstawową zasadą (choć nigdy w pełni nie osiągniętą) jest perfekcjonizm.

Kiedy zdarzają się takie „kontrolowane katastrofy naturalne” jak niedawne spotkanie w Helsinkach, towarzyszą im dwie rzeczy.
Po pierwsze, następuje „wysyp” gościnności: otwierają się domy, by przyjąć bezdomnych pielgrzymów i normalne bariery rasy, religii i języka odsuwane są na bok.

JPEG - 20.7 kb

Po drugie, zupełnie znikąd pojawiają się nieustraszeni wolontariusze gotowi z wielką radością podjąć się każdej pracy niezależnie od tego czy jest ona skromna czy skomplikowana.

Opadają mury, dochodzi do spotkań, które w normalnych warunkach nie miałby miejsca.

W Biblii Bóg często przemawia do ludzi znajdujących się w ekstremalnych warunkach; jasne jest, że nie jest On inicjatorem tych „katastrof”, jednak w jakiś sposób pomagają nam one usłyszeć Jego głos w szepcie czy lekkim powiewie wiatru. W ten sam sposób cisza, która stanowi serce modlitwy była tak dogłębna dzięki tym wszystkim aktywnościom, które ją otaczały.

___

Wyjaśnienie:
„tervetuloa” - po fińsku
„välkommen” – po szwedzku (drugi oficjalny język w Finlandii)
„Bures boahtin” - w języku połnocnolapońskim
„Hau kola” - w języku Indian Lakota (w spotkaniu wzięła udział grupa Indian z Południowej Dakoty)
wszystkie oznaczają „witamy”.

Ostatnia aktualizacja: 29 października 2012