Падчас абмену думкамі брат Мэцью падзякаваў папе Францішку за яго служэнне ў якасці біскупа Рыма і падзяліўся глыбокае ўдзячнасцю многіх хрысціян з розных Цэркваў за сустрэчу “Разам” | Сход народа Божага 30 верасня, у прыватнасці за апошняе дабраслаўленне, якога пантыфік удзяліў сумесна з дваццаццю духоўнымі лідарамі.

Акрамя таго згадваліся Еўрапейскія сустрэчы ў Любляне напрыканцы снежня 2023 г. і сустрэча, якая цяпер рыхтуецца ў эстонскім Таліне напрыканцы снежня 2024 г., а таксама запрашэнне брата Мэцью ў гэты перыяд вялікіх пакут у многіх месцах свету стаць «пілігрымамі супакою».

□ Перад прыбыццём у Рым у Асізі брат Мэцью разам з двума іншымі братамі з Супольнасці ўдзельнічаў у экуменічнай канферэнцыі на тэму «Свята стварэння, таямніца стварэння», падчас якой ён выступіў падчас першай панэлі пад назвай «Экуменічны кайрос — урадлівая глеба для свята стварэння».

□ У мінулую сераду брат Мэцью і Супольнасць прымалі ў Тэзэ біскупаў Евангелічна-Лютэранскай Царквы Фінляндыі, якія знаходзіліся ў Жэневе з экуменічным візітам.

□ У рамках акцыі «пілігрымы супакою» моладзь, сёстры святога Андрэя і браты з Тэзэ ў чацвер, 7 сакавіка, прайшлі 34 км пешшу з Тэзэ, каб сімвалічна адзначыць адлегласць паміж гарадамі Газа і Рафах, молячыся падчас чатырох стацый за тых, хто пакутуе ў розных месцах свету.

• ·Падчас свайго знаходжання ў Рыме брат Мэцью сустрэнецца з журналістамі на нефармальным сняданку. Калі вы хочаце прыняць удзел, вы можаце напісаць як мага хутчэй на адрас secretariat taize.fr.

• · Калі вы жадаеце атрымліваць прэс-рэлізы, якія дасылаюцца журналістам і СМІ чатыры разы на год, падпішыцеся, напісаўшы на адрас media taize.fr.

Біскупы знаходзіліся ў Жэневе ў рамках экуменічнае азнаямленчае паездкі. Яны прысутнічалі на паўдзённае малітве ў Тэзэ і абедалі з Абшчынаю. У другой палове дня яны разважалі з братамі на тэмы царкоўнага адзінства, выслухоўвання і дыялогу, а таксама будучае Еўрапейскае сустрэчы ў Таліне – горадзе, які знаходзіцца ў 82 км ад Хельсінкі, у двух гадзінах падарожжа на пароме.

Як штогод, з 18 па 25 студзеня будзе праходзіць Тыдзень малітваў аб адзінстве хрысціянаў. Усіх нашых сяброў з наваколля мы запрашаем прыбыць у Тэзэ ў чацвер, 18 студзеня, на супольную малітву а 18-ае гадз., а пазней застацца на пачастунак.

Перад гэтым, а 17:00 у пак. №15 усе ахвотныя запрашаюцца на сустрэчу з братам Мэцью, прыёрам Абшчыны Тэзэ.

 [1]

Сардэчна вітаем усіх вас, хто ў гэтую калядную ноч прыехаў з наваколля Тэзэ, калі мы святкуем Нараджэнне Езуса. Разам з братамі мы вельмі цешымся прывітаць вас тут, у Храме Паяднання. Напрыканцы Эўхарыстыі нашыя свечкі мы запалім святлом, якое прыбыло з Бэтлеема і якое гарыць зараз у гэтым ліхтары. Потым выйдзем на вуліцу і заспявайма перад яслямі каля Храма.

Мы толькі што пачулі Евангелле аб нараджэнні Езуса. Гэта добра вядомая гісторыя для многіх з нас, але што яна павінна сказаць нам сённяшнім вечарам? Для мяне гэта гісторыя, якая прапануе нам некалькі калядных падарункаў. Я магу прыгадаць тры дары, якія мы можам атрымаць, слухаючы гэта, дары, якія Бог дае кожнаму з нас. Магчыма, вы адкрыеце таксама іншыя, калі будзеце перачытваць тую гісторыю.

Першы дар – «радасць». Там пастухі; яны не прывілеяваныя людзі; ім даводзіцца начаваць на вуліцы са сваімі авечкамі. Гэтым бедным людзям анёл, пасланнік Бога, абвяшчае «вялікую радасць» не толькі для іх, але і для ўсіх людзей: добрую навіну, якою можна падзяліцца. Пастухі, у сваю чаргу, стануць пасланцамі Бога.

Гэтая «вялікая радасць» будзе таксама радасцю сяброў Езуса напрыканцы Евангелля. Яна напоўніць іх сэрцы пасля смерці і ўваскрасення Хрыста. Радасць можа прыйсці на свет, калі мы праходзім праз цяжкасці. Якую радасць гэтымі днямі атрымліваю я? Як падзяліцца гэтым з іншымі?

Другі дар называецца «мір». Убачыўшы Божага пасланца, пастухі былі ахоплены вялікім страхам. Так і мы, можам быць ашаломлены, калі ўсведамляем, што Бог поруч. Але анёл кажа: «Не бойцеся». І тады цэлае неба спявае аб супакоі, які Бог прапануе ўсім жыхарам зямлі, якіх Ён любіць, без выключэння.

Супакой, які пастухі атрымліваюць у сваіх сэрцах, павінен ззяць вакол іх. Адзін з ранніх сведак Хрыста сказаў: “Пачніце працу супакою ўнутры сябе, каб, знайшоўшы супакой, вы маглі прынесці супакой іншым”. Разважаючы пра насілле ўнутры нас саміх, у нашых грамадствах і ў нашым свеце, на чым палягае мая адказнасць за гэты супакой, які Бог абвяшчае і давярае нам?

Трэці дар я б назваў «навізной». Нараджэнне Езуса – гэта нешта абсалютна новае ў гісторыі чалавецтва. І самае дзіўнае для нас, як і для пастухоў, тое, што Бог выбірае сустрэчу з намі ў той сітуацыі, у якой мы знаходзімся. Бог ужо не далёкі, але побач з намі. Бог прысутны, вельмі слабы, сціплы і бедны ў Дзіцяці Езусе, які залежыць ад Марыі, Яго маці, ад Юзафа ды іншых асоб вакол Яго. І ён таксама давярае сябе нашай апецы.

Калі штосьці новае, то яно часта бывае нетрывалым. Тое неабходна прыняць, клапаціцца аб гэтым і падтрымліваць. І ўсё ж кожная новая рэч з’яўляецца часткаю гісторыі. Не выпадкова евангеліст пачынае сваё апавяданне аб нараджэнні Езуса з размяшчэння яго сярод надзённых падзей таго часу. У нашым досведзе жыцця, у якім мы запрошаны распазнаць сляды Бога, узнікае нешта новае.

Чым жа з’яўляецца навізна, якую Бог просіць нас прыняць у гэтую ноч Нараджэння Пана і падчас гэтага Раства? Нават калі яна далікатная, як мы можам стварыць прастору, дзе можам падсілкоўваць яе і даць ёй магчымасці ўзрастання?

Прымем жа гэтыя тры дары ад Бога: радасць, мір і навізну. Пасля гэтага мы можам прапанаваць іх таксама й іншым; сваім уласным узорам жыцця. Магчыма, гэта можа быць той выклік, які Раство ставіць перад усімі намі...

Ніжэй запіс Эўхарыстыі з вігіліі Нараджэння Пана, трансляцыя якой мела месца нядзельным вечарам, 24 снежня, а 20:30 (а 22:30 часу беларускага).

Пяцёра царкоўных іерархаў прачыталі малітву з нагоды інаўгурацыі брата Мэцью ў якасці «Слугі Супольнасці»: Бэнуа Рыўер, каталіцкі біскуп дыяцэзіі Атун, Шалон і Макон; праваслаўны мітрапаліт Максім з Канстанцінопальскага Патрыярхата (прадстаўніцтва ў Жэневе); біскуп Рэдынга Алівія Грэхэм, біскуп-суфраган Англіканскай Царквы; англіканская біскуп Хадэрсфілда Мадху Сміта Прасадам; пастар Ларан Шлюмбержэ, былы прэзідэнт Аб’яднанай пратэстанцкай царквы Францыі (фр. Église Protestante Unie de France). Таксама прысутнічалі пастар Крысціян Крыгер, прэзідэнт Пратэстанцкай федэрацыі Францыі, ды біскуп Рыгі Рынальдс Грантс з Латвійскай евангелічна-лютэранскай царквы.

Запіс малітвы

Вы можаце запазнацца з запісам прамой трансляцыі:

Здымкі самых важных момантаў

Здымкі: Tamino Petelinsek

Па здымкі ў высокім раздзяленні, калі ласка, пішыце на адрас media taize.fr.

Агляд

У той час як браты Тэзэ ўдзельнічаюць у арганізацыі экуменічнага малітоўнага чування ў Рыме 30 верасня, гэты фільм прапануе акунуцца ў іх паўсядзённае жыццё ў Бургундыі. Цягам 80 гадоў Супольнасць Тэзэ аб’ядноўвала мужчын-пратэстантаў, англікан і католікаў, якія вырашылі жыць разам паводле запаведзяў Евангелля. Адметнасць месца: кожнае лета да іх далучаюцца тысячы гасцей з усяго свету, у асноўным моладзь, якая шукае духоўнасці. Згодна з традыцыяй гасціннасці, браты далучаюць маладзёнаў да сваіх штодзённых малітваў тройчы на дзень, запрашаючы да паўтаральных і шматмоўных спеваў... Мэта: каб кожны знайшоў сваё месца ў Тэзэ, каб лепш шукаць Божае прысутнасці ва ўласным жыцці.

Сумесная вытворчасць KTO / COSMOPOLITIS / MARJAC PRODUCTIONS 2023 - Рэжысёр Флоранс Гаяр

Поўная версія фільма

Падчас нядзельнае Эўхарыстыі лютэранскі арцыбіскуп Упсалы, прымас Швецыі Марцін Модэус прамовіў казанне, прысвечанае гісторыі вучняў па дарозе ў Эмаус. Яго заключныя словы былі: “Езус запрашае нас разам з Ім глядзець на свет вачыма жыцця і любові. У нашае пілігрымцы нас там, можа, й няма. Але Ён побач, глядзіць на нас вачыма зіхатлівымі любоўю” (поўны тэкст казання на гэтае старонцы).

Адносіны паміж Тэзэ і лютэранскай Царквой Швецыі налічваюць шмат гадоў, але пасля сустрэчы моладзі ў Лінчэпінгу ў 1990 г. па запрашэнні біскупа Марціна Лёнэба, які памёр 27 красавіка 2023 г., калі біскупы былі ў Тэзэ, павялічвалася колькасць моладзі, якая прыязджала са Швецыі. Вялікая лічба моладзевых лідэраў збіраецца разам са сваімі зборамі, каб прыняць удзел у сустрэчах у Тэзэ падчас Вялікадня, летам і ў часе вакацый ва ўрачыстасць Усіх Святых.

“Дарагія браты і сёстры ў Хрысце,

так, менавіта сёстры і браты ў Хрысце, нават калі ў Царкве не ўсе мы атрымалі аднолькавыя абавязкі.

Дзякуй, што дазволілі мне правесці гэты дзень з вамі. У Тэзэ мы ад пачатку крочым сінадальным шляхам. Мы адчуваем глыбокую сувязь з Царквою ў Нямеччыне. Штогод тысячы людзей, у асноўным маладзёнаў, прыязджаюць з Нямеччыны, каб далучыцца да нас. Рэгулярна нас запрашаюць на Katholikentag [2] і Kirchentag [3]. Некалькі Еўрапейскіх моладзевых Сустрэч, якія мы арганізуем ужо 45 гадоў, адбыліся ў Нямеччыне – апошняя прайшла два з паловай месяцы таму ў Ростаку. Гэта дазволіла нам убачыць знутры канкрэтнае становішча Цэркваў на секулярызаваным паўночным усходзе Нямеччыны.

У Тэзэ мы хочам сур’ёзна паставіцца да слоў прарока, якія мы прачыталі: “О, чалавек, сказана табе, што ёсць дабром, і чаго патрабуе ад цябе Пан: паступаць справядліва, любіць міласэрнасць і пакорна хадзіць перад тваім Богам”. Бог чакае ад нас справядлівасці. І трэба прызнацца, што мы не заўсёды так рабілі. Нашая Супольнасць таксама ўзрушаная выпадкамі злоўжыванняў, якія прымушаюць нас адважыцца пачаць усё спачатку. Гэта азначае размеркаванне большае колькасці абавязкаў паміж намі. “Паступайце справядліва” ды “любіце міласэрнасць” – мы таксама жадаем з добразычлівай лагоднасцю ва ўзаемаадносінах падысці да неабходных змен у арганізацыі нашага супольнага жыцця.

Шмат моладзі, якая прыязджае да Тэзэ, падбадзёрвае нас. Гэта вялікі дар, калі вы можаце суправаджаць іх у іх пошуках. У наш час многія пэўныя факты руйнуюцца, а ўсе мы зноў сутыкаемся з фундаментальнымі пытаннямі: для чаго варта жыць? Што падтрымлівае нас? Што не дазваляе нам падаць духам?

У Тэзэ прыязджаюць не толькі адданыя хрысціяне, але таксама багата людзей, якія сталі абыякавымі да Царквы. Яны таксама шукаюць сэнсу ў сваім жыцці і асабістага заангажавання. Часцяком мы здзіўляемся таму, наколькі важная для іх супольнасць і наколькі натуральна яны ўдзельнічаюць у супольнае малітве. Некаторыя знаходзяць там давер, а часам нават жывыя адносіны з Богам. Мы адчуваем, што Святы Дух здзяйсняе як унутранае аздараўленне, так і новую адкрытасць адно да аднаго палчас супольнае малітвы.

Гэты досвед заахвоціў мяне зрабіць прапанову два гады таму, падчас сустрэчы перад адкрыццём Сіноду па сінадальнасці ў Рыме: час ад часу супольна затрымлівацца. У адваротным выпадку, як мы можам, як кажа прарок Міхей, хадзіць «пакорна перад Богам»? У сінадальным працэсе непазбежна выказваюцца супрацьлеглыя пазіцыі. Але калі мы супольна спяваем, молімся і перабываем у цішыні, мы таксама перажываем сапраўдную еднасць у Хрысце, больш глыбокую, чым любы кансэнсус ці рознагалоссе.

Мая прапанова распачаць кастрычніцкі Сінод менавіта такім момантам паўзы і супольнага звароту да Хрыста здабыла прыхільнасць не толькі ў Рыме, але таксама ў праваслаўных Цэрквах і пратэстанцкіх супольнасцях, абшчынах і рухах. Такім чынам, праект набывае ўсё большыя абрысы. Ягоным дэвізам стала фраза “Разам | Сход народа Божага”. Такім чынам, кастрычніцкі Сінод распачнецца экуменічнай малітвай увечары 30 верасня на плошчы Святога Пятра, на якую запрашаюцца ўсе ахвотныя. Удзел у ёй возьме пантыфік і прадстаўнікі розных Цэркваў. Будзе вельмі сціпла: са спевамі з Тэзэ, чытаннем Святога Пісання, цішынёй і малітвай вернікаў, падобна як падчас «ночы святла», арганізаванай у шэрагу абшчын Нямеччыны, а таксама падчас Адвэнту. Моладзь ва ўзросце ад 18 да 35 гадоў запрашаецца не толькі да ўдзелу ў вечаровае малітве, але й да ўдзелу ў мерапрыемствах цягам выходных у парафіях і рэлігійных супольнасцях Рыма.

Папа Францішак абвясціў гэтую экуменічную вячэрнюю малітву 15 студзеня, кажучы з гэтае нагоды: “Шлях да адзінства хрысціянаў і сінадальны шлях Касцёла ўзаемазвязаныя”. Праз некалькі дзён пасля гэтага на прэс-канферэнцыі пастар Крысціян Крыгер, прэзідэнт Канферэнцыі Еўрапейскіх Цэркваў і Пратэстанцкай федэрацыі Францыі, падкрэсліў, наколькі новым для экуменізму з’яўляецца тое, што Касцёл перад прыняццем важных рашэнняў просіць іншых аб падтрымцы і заступніцтве.

Я вельмі сардэчна запрашаю вас, як удзельнікаў Сінадальнага шляху, на гэты «Сход народа Божага». Ваш удзел быў бы моцным сведчаннем нашае узаемазалежнасці. Я ўсведамляю, наколькі насычанамі з’яўляюцца вашыя планы, а перад абліччам усіх надзённых праблем у Касцёле і ў свеце пілігрымка ў Рым з супольнае вечаровае малітваю могуць падацца смешнымі. Але, магчыма, нам патрэбна менавіта тое, што не мае непасрэднае мэты, дзеля таго, каб адкрыцца на нешта істотнае. Хто ведае? Святы Дух можа здзівіць нас.

Няхай Бог дабраслаўляе тую велізарную працу, якую вы здзейснілі на Сінадальным шляху. Зараз я хацеў бы запрасіць вас затрымацца перад абліччам Божае прысутнасці і ўшанаваць тыя некалькі хвілін супольным маўчаннем.

Я быў бы ўсцешаны ўсім сэрцам, калі б вы прынялі маё запрашэнне і калі б мы зноў сустрэліся ў Рыме”.

“Сярод тых, хто стаў ахвярай злоўжыванняў і кантролю ў Царкве, ёсць і такія асобы, каторыя пацярпелі ад гвалту з боку братоў у нашае Супольнасці. На Сінадальным шляху ў Франкфурце прысутнасць «Рады ахвяр» (Betroffenen Beirat) яшчэ раз паказала мне, наколькі істотна размяшчэнне голасу зацікаўленых людзей у цэнтры ўвагі. Без іх сведчанняў, таксама ў Тэзэ, мы б ніколі не даведаліся аб сур’ёзнасці пакут людзей, якіх гэта датычыць. Мы ўдзячныя ім за тое, што яны знайшлі ў сабе смеласць расказаць пра гэта. Я хацеў яшчэ раз паўтарыць тое, таму што ў маім выступе гэта было выказана недастаткова выразна”.

Пра любую агрэсію, даўняю ці нядаўняю, здзейсненую супраць непаўнагадовага або дарослага, ці то з боку брата, які злоўжываў сваім маральным статусам, ці то з боку якой-небудзь іншай асобы, можна паведаміць на адрас электроннай пошты protection taize.fr, або ў асацыяцыю пацярпелых, або на нацыянальны нумар тэлефона, кантактныя дадзеныя якога пададзены на гэтае старонцы.

Здымак: Synodaler Weg / Maximilian von Lachner

Чарговы этап па падрыхтоўцы гэтага беспрэцэдэнтнага экуменічнага мерапрыемства, у якім ужо ўдзельнічаюць каля шасцідзесяці партнёраў з розных канфесій, адбудзецца з 12 па 15 сакавіка ў Рыме. Абвяшчаючы мерапрыемства 15 студзеня, папа Францішак запрасіў «братоў і сясцёр усіх хрысціянскіх канфесій узяць удзел у гэтым «Сходзе народа Божага» (поўны тэкст).

Перад тым, як прыехаць у Рым, у панядзелак 6 сакавіка брат Алоіс наведаў у Жэневе Генеральнага сакратара Сусветнай рады Цэркваў вялебнага Джэры Пілэя, а таксама Генеральную сакратар Сусветнае лютэранскае федэрацыі вялебную Анне Бургхардт. Яму таварышылі каля шасцідзесяці маладзёнаў, якія зараз знаходзяцца на валантарыяце ў Тэзэ.

У мінулую пятніцу ўвечары, 12 сакавіка, брат Алоіс выступіў на пятай і заключнай асамблеі нямецкага Сінадальнага шляху ў Франкфурце; разважанне, дало яму магчымасць падкрэсліць духоўнае вымярэнне сінадальнага працэсу.

Інфармацыя для прэсы

Больш дэталёвую інфармацыб пра сустрэчу «Разам | Сход народа Божага» можна атрымаць, пішучы на адрас.
Інфармацыю наконт Абшчыны Тэзэ можна атрымаць, пішучы на адрас.

Здымак (C) Vatican Media

Адвечны Божа, хвала табе! Ты заклікаеш нас крочыць за Езусам Хрыстом. Ты прагнеш, каб праз нашае братэрскае жыццё мы былі ўзорам той еднасці, якую Хрыстус прынёс усяму чалавецтву.

Мы давяраем Табе усё, што мы абмяркоўвалі цягам апошніх некалькіх дзён – дабрыню, так неабходную для нашага супольнага жыцця, сумесную адказнасць і супрацоўніцтва паміж намі, жаданне пашыраць нашыя сяброўскія адносіны, каб спрыяць пошуку новага аблічча Царквы. Мы молімся, каб Ты абдарыў нас сэрцамі, адкрытымі на тое, каб гэтыя размовы прынеслі плён.

Мы дзякуем Табе за нашых братоў у фратэрніях, у жыцці якіх Евангелле прысутнічае ў самых розных сітуацыях. Пакажы нам, як нашыя брацтвы могуць развівацца ў зменлівым свеце і ў адпаведнасці са зменамі, якія перажывае нашая Супольнасць.

Навучы нас лепш прыслухоўвацца да шэпту Твайго Святога Духа, які гучыць унутры нас і ў нашым абшчынным жыцці. Умацуй нашую веру ў прысутнасць і моц Твайго Духа, які заўсёды ажыўляе нашае пакліканне. Твой Дух – крыніца, якая не перасыхае. Дапамажы нам чэрпаць з гэтае крыніцы адважныя рашэнні, якія дазволяць заўсёды абнаўляць спадчыну нашае Супольнасці ў нашым імкненні дасягнуць супольнае справы, якая падтрымліваецца ўсімі братамі.

Твой Святы Дух вядзе нас да выслухоўвання адно аднаго. Ты даў нам магчымасць перажыць гэта ў гэтыя дні нашае Нарады. Праз слуханне адно аднаго Ты даеш нам новыя ідэі і мужнасць прымяняць іх на практыцы.

Мы давяраем Табе ўсё, што будзе часткаю нашага абшчыннага жыцця ў гэтым годзе, з упэўненасцю, што Ты будзеш кіраваць намі ў будучыні, як й рабіў тое дагэтуль. Захоўвай нас у радасці і ў духу шчодрасці.

Мы даручаем табе ўсю Царкву, праект “Разам – Сход народа Божага”, паездкі братоў у інтэнцыі дасягнуць моладзі на розных кантынентах, сустрэчы ў Тэзэ, Любляне ды іншых месцах, а таксама душпастырскія ініцыятывы, якія нашы браты будуць прадпрымаць у фратэрніях.

І мы горача давяраем Табе ўсіх тых, хто нясе цяжкія раны, ахвяр вайны ва Украіне і ў іншых месцах, ахвяр сексуальнай агрэсіі і духоўнага гвалту, мігрантаў, тых, хто пакутуе ад змены клімату, хворых і ўсіх тых, пра каго забыліся ў нашых грамадствах.

Божа любові, у Хрысце Ты даеш нам жывую надзею. Учыні, каб мы былі вернымі сведкамі гэтага.

Відэа з гэтай вечаровай малітвы: