• >
  • De bron van het geloof >
  • Overdenking en reflectie >
  • Vragen over het geloof en de bijbel >
  • De doop
  Nederlands
  • Gemeenschap
  • De bron van het geloof
  • Naar Taizé komen
  • In alle werelddelen


 
  • Gebedsviering
    • Korte teksten uit Taizé
    • Bijbelteksten voor elke dag
    • Gebeden voor elke dag
    • Voorbeden
    • Jongeren en het gebed in Taizé
    • De waarde van de stilte
    • Een gebedsviering voorbereiden
      • Een gebedsviering voorbereiden
      • Een gastvrije ruimte voor een meditatief gebed inrichten
      • Iconen in het gebed
  • Liederen
    • Meditatieve liederen
    • Liederen leren
  • Overdenking en reflectie
    • Broeder Alois 2020: Altijd op weg, maar nooit ontheemd
    • Overweging van broeder Alois: De aarde is ons gemeenschappelijk huis
    • Pasen 2020: Bericht van broeder Alois
    • “Iets heel eenvoudigs”
    • Wanneer we delen, geeft God ons levensvreugde
    • Overdenking door broeder Alois: Werken aan universele verbondenheid
    • Iedereen kan een zaadje van eenheid planten
    • Korte gedachten voor vandaag
    • Bijbelteksten met uitleg
    • Vragen over het geloof en de bijbel
      • De doop
      • Kinderen: Wat betekent ‘het koninkrijk van God ontvangen als een kind’?
      • De Kerk
      • Kerk en staat: Wat zegt de bijbel over de houding van een gelovige ten aanzien van de maatschappij?
      • De geboden
      • De kosmos: Wat is de plaats van de mens in het universum?
      • Het kruis
      • De dood: Waarom kunnen wij zeggen dat Jezus ‘voor ons is gestorven’?
      • Dialoog: Religies en het evangelie
      • De eucharistie
      • De eucharistie: Een christen uit de tweede eeuw over de eucharistie
      • Evangelisatie: Wat betekent ‘evangeliseren’?
      • Geloof
      • Geloof: Wat zegt het Nieuwe Testament over geloof?
      • Geloof: Wat is het specifieke kenmerk van het christelijk geloof?
      • De vrees voor God
      • Vergeving: Twee vragen over Judas
      • Vergeving: Betekent vergeven ook vergeten?
      • Vrijheid: Ben ik nog vrij als ik gehoorzaam aan een oproep van Christus?
      • Vrijheid: Is alles wat er gebeurt van tevoren door God besloten?
      • Geluk: Kun je gelukkig zijn terwijl anderen lijden?
      • De hel: Moet je als christen in het bestaan van de hel geloven?
      • Hoop
      • Oordeel niet: Waarom zegt Jezus tegen zijn leerlingen dat ze niet moeten oordelen?
      • Liefde voor de vijand
      • Barmhartigheid
      • Barmhartigheid: Als God barmhartig is, waarom staan er dan dreigementen in de bijbel?
      • De aanwezigheid van God: Als God aanwezig is in ieder mens, wat voegt het geloof dan nog toe?
      • Verzoening: Wat zijn de vooronderstellingen voor een werkelijke dialoog tussen christenen uit verschillende tradities?
      • Verzoening: Hoe kun je verscheidenheid en verzoening met elkaar verenigen?
      • Zonde: Moeten we spijt hebben over onze zonden?
      • Het lijden van onschuldigen
      • Zijn de verschillen tussen christenen een probleem of een rijkdom?
      • De wereld: Kunnen wij de wereld daadwerkelijk verbeteren?
    • Portretten van getuigen van Christus
      • Irenaeus van Lyon
      • Moeder Teresa
      • Johannes Chrysostomus (344-407): verbazingwekkend modern
      • Augustinus (354-430)
      • De actualiteit van Dietrich Bonhoeffer (1906-1945)
      • Een weg van verzoening: Frère Roger
      • Jeremia
      • Doroteüs van Gaza (VIe eeuw): nederigheid en gemeenschap
      • Franz Stock (1904-1948), een leven gewijd aan de verzoening
      • Een profeet die troost brengt (Jesaja 40–55)
    • Jaarbrief
      • Broeder Alois 2021: Hoop blijven houden in goede en in slechte tijden
      • broeder Alois 2019: Vergeet de gastvrijheid niet!
      • Broeder Alois 2018: Onuitputtelijke vreugde
      • Broeder Alois 2017: Samen wegen van hoop bewandelen
      • Broeder Alois 2017: Oproep aan kerkleiders voor 2017
      • Broeder Alois 2017: Op weg naar eenheid op het Europese continent
      • Broeder Alois 2016: De moed van barmhartigheid
      • Taizé 2015
      • Frère Alois 2012-2015: Naar een nieuwe solidariteit
      • Frère Alois 2015: Vier voorstellen om het “zout van de aarde” te zijn
      • Frère Alois 2014: Vier voorstellen om te zoeken naar zichtbare verbondenheid tussen allen die Christus liefhebben
      • Frère Alois 2013: Vier voorstellen om de bronnen van Godsvertrouwen aan het licht brengen
      • Frère Alois 2011: Brief uit Chili
      • Frère Alois 2010: Brief uit China
      • Frère Alois 2009: Brief uit Kenia
      • Europa open en solidair
      • Frère Alois 2008: Brief uit Cochabamba
      • Frère Alois: Brief aan wie Christus wil volgen
      • Frère Alois: Oproep tot verzoening onder christenen
      • Frère Alois 2007: Brief uit Calcutta
      • 2006: Onvoltooide brief van frère Roger
      • Frère Roger 2005: Een toekomst van vrede
    • Een kleine gelijkenis over de universaliteit van Gods liefde
    • Overweging van broeder Alois: Laten we vredestichters zijn daar waar we leven
 

De doop

Is de doop nodig om christen te worden?

Om de volle betekenis van de doop te begrijpen, moeten we kijken naar hoe de eerste leerlingen van Christus de doop beleefden. Tijdens het eerste Pinksterfeest worden de toehoorders van Petrus diep geraakt. Ze beseffen dat ze in Jezus niet de Gezondene van God herkend hebben. Ze voelen zich verslagen en vragen de apostelen: “Wat moeten wij doen?” Dan antwoordt Petrus: “Bekeer u! Ieder van u moet zich laten dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden. Dan zult u de gave van de heilige Geest ontvangen.” (Handelingen 2,37-38) De doop drukt enerzijds de metanoia uit, de radicale ommekeer die de ontmoeting met God teweegbrengt. Anderzijds worden wij nieuwe mensen door de heilige Geest te ontvangen (zie 2 Korintiërs 5,17). Hij vormt de onvruchtbare verslagenheid om tot bekering, waardoor de deur geopend wordt naar een leven in gemeenschap.

De doop is veel meer dan slechts een uiterlijke rite die een sociologische binding aangeeft. Zij betekent de ingrijpende omvorming van de mens door Gods Adem. In zekere zin is de doop een voortdurend Pinksteren, dat de Kerk door de eeuwen heen opbouwt. (N.B.: De vroege Kerk, net als tegenwoordig nog de oosterse kerken, scheidde de doop niet van het vormsel.) Als de gedoopte zijn hart opent voor de nieuwheid van God, ontvangt hij een kiem van Leven die hem omvormt en in staat stelt om een nieuw leven te gaan leiden (zie 1 Petrus 1,22-33).

Dit leven is bij uitstek een samenleven met anderen. Daarom heeft het noodzakelijkerwijs een uiterlijke kant. De omvorming van het hart blijft het belangrijkst, maar zij vindt uitdrukking in een concrete verandering van levenswijze, in het zich verbinden aan een biddende gemeenschap die samen deelt en die universeel wil zijn (Handelingen 2,42-47). Johannes zegt ons: “Als iemand zijn broeder, die hij ziet, niet liefheeft, kan hij God niet liefhebben, die hij nooit heeft gezien.” (1 Johannes 4,20) Het gaat niet in de eerste plaats om het beleven van een ervaring, maar om een samenleven met anderen, waarin onze gemeenschap met de onzichtbare God concreet wordt. De doop is dus ook een openbare gebeurtenis, waardoor de gemeenschap van gelovigen een nieuw lid in haar midden opneemt.

God wil het leven voor ons, in overvloed. Wij hebben toegang tot dit leven in zijn Zoon (zie 1 Johannes 5,11). Jezus is zo het definitieve ‘jawoord’ van God aan ons. Door de doop verbindt Christus ons met zijn ‘ja’, dat het ‘ja’ wordt dat wij aan God teruggeven (zie 2 Korintiërs 1,19-20). Dit ‘ja’, dat uitgesproken werd bij onze doop, wordt vervolgens zichtbaar in alle keuzes, klein of groot, die wij maken om ons geloof te verwezenlijken. Daarom kun je zeggen dat heel het christelijk leven niets anders is dan een tot uitdrukking brengen van het ‘ja’ van onze doop. Wij zijn allemaal geroepen om de betekenis van onze doop te vertalen in ons dagelijks leven en steeds weer opnieuw op weg te gaan in Christus’ spoor: of we nu jong gedoopt werden en de stap in onze naam gezet werd door onze familie, of dat we zelf de stap gezet hebben door om het sacrament te vragen.

Welk verband bestaat er tussen Jezus’ doop en onze doop?

Op de drempel van het christelijke tijdperk was er in Palestina een man Gods die Johannes heette. Hij kondigde de ophanden zijnde komst van de Heer aan, die de huidige wereld geheel en al zou veranderen. Hij riep de gelovigen op tot concrete daden van voorbereiding. Deze gingen het water in van de rivier de Jordaan. Zo drukten ze hun verlangen uit naar vergeving en lieten ze zien dat ze met een verandering van hun gedrag de komende God wilden ontvangen. Johannes verduidelijkte daarbij dat deze daad alleen maar een voorbereiding was. Een ander, sterker dan hij, zou komen om te dopen “in heilige Geest en vuur” (Matteüs 3,11).

Dan komt Jezus. In plaats van uit de hemel Gods vuur af te roepen, vraagt Hij zelf om de doop, ondanks Johannes’ verbazing en aarzeling (zie Matteus 3,14). Hij is er zeker van dat zijn plaats temidden van de anderen is, in een volledige solidariteit met hen die zich bewust zijn van hun fouten. Zo laat Hij zien dat God ons niet wil bevrijden van een onecht leven, zonder eerst dit leven helemaal te delen. Als Jezus zich laat overspoelen door de golven, symboliseert Hij daarmee zijn verlangen om tot het diepst van ons menszijn af te dalen, om ons menszijn van binnenuit voor Gods licht te openen.

Deze ‘dood’ wordt meteen gevolgd door een ‘opstanding’. “Toen Jezus uit het water kwam, zag Hij de hemel openbreken en de Geest als een duif op zich neerkomen.” (Marcus 1,10) De muur tussen God en de mensen is neergehaald; God is weer thuis bij de mensen. Er komen woorden van de Vader die zijn relatie met Jezus uitdrukken in het licht van de Hebreeuwse Schriften. Tegelijkertijd zendt Hij zijn Zoon om deze relatie aan de anderen door te geven. De Schepper Geest bewerkt en vernieuwt de aarde vanuit het menszijn van Christus. Zo laat Hij ons binnengaan in een gemeenschap met de eeuwige Vader.

Het is geen misvatting als wij onze doop zien als het gebaar waardoor Christus zijn arm op onze schouder legt en ons meeneemt in de ruimte die zijn eigen doop geopend heeft. Met Hem verzaken wij een leven dat getekend werd door zelfvoldaanheid en isolement, om een nieuw leven binnen te treden, een leven van gemeenschap (zie Romeinen 6,3-6). Samen met Jezus horen wij de Vader deze woorden van licht tot ons spreken: “Jij bent mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind.” (Marcus 1,11) Als zonen en dochters in de Zoon kunnen wij nu, in ons leven, Jezus’ zending voortzetten en getuigen van de komst van Gods koninkrijk dat doordringt in onze wereld en haar van binnenuit verandert. Kort gezegd: de doop plaatst ons bin
nenin het Lichaam van Christus. De doop dompelt onze beperktheid en zelfs onze weigering onder in het water van Gods barmhartigheid. Zo ontstaat een kanaal waardoor Gods aanwezigheid door ons heen de geschiedenis in kan stromen.

Brief uit Taizé: 2004/5

Bijgewerkt: 18 oktober 2004

Dagtekst

do. 15 april
Paulus schreef: Oefen jezelf in een vroom leven, omdat het een belofte inhoudt voor dit leven en het leven dat komen zal.
1 Tim 4:7-16
meer...

Agenda

 Zoek evenementen

Werk van de broeders

Werk van de broeders

Gemeenschap

  • Nieuws
  • Roeping en geschiedenis
  • Broeder Roger, de stichter van Taizé
  • Verhalen over Taizé
  • Werk van de broeders
  • Solidariteit: operatie hoop

De bron van het geloof

  • Gebedsviering
  • Liederen
  • Overdenking en reflectie

Naar Taizé komen

  • Veiligheid en bescherming
  • Nieuws
  • Online ontmoeting
  • Jongerenontmoetingen
  • Informatie voor 2021
  • Informatie voor 2019
  • Reizen naar Taizé
  • Multimedia

In alle werelddelen

  • Afrika
  • Amerika
  • Azië
  • Europa
  • Midden-Oosten

Copyright © Ateliers et Presses de Taizé

Over deze site

[ Naar boven | Overzicht van de site | Home]

  • Contact opnemen met Taizé
  • Operatie Hoop
  • Copyright informatie