• >
  • De bron van het geloof >
  • Overdenking en reflectie >
  • Jaarbrief >
  • Samen wegen van hoop bewandelen
  Nederlands
  • Gemeenschap
  • De bron van het geloof
  • Naar Taizé komen
  • In alle werelddelen


 
  • Gebedsviering
    • Korte teksten uit Taizé
    • Bijbelteksten voor elke dag
    • Gebeden voor elke dag
    • Voorbeden
    • Jongeren en het gebed in Taizé
    • De waarde van de stilte
    • Een gebedsviering voorbereiden
      • Een gebedsviering voorbereiden
      • Een gastvrije ruimte voor een meditatief gebed inrichten
      • Iconen in het gebed
  • Liederen
    • Meditatieve liederen
    • Liederen leren
  • Overdenking en reflectie
    • Broeder Alois 2020: Altijd op weg, maar nooit ontheemd
    • Overweging van broeder Alois: De aarde is ons gemeenschappelijk huis
    • Pasen 2020: Bericht van broeder Alois
    • “Iets heel eenvoudigs”
    • Wanneer we delen, geeft God ons levensvreugde
    • Overdenking door broeder Alois: Werken aan universele verbondenheid
    • Iedereen kan een zaadje van eenheid planten
    • Korte gedachten voor vandaag
    • Bijbelteksten met uitleg
    • Vragen over het geloof en de bijbel
      • De doop
      • Kinderen: Wat betekent ‘het koninkrijk van God ontvangen als een kind’?
      • De Kerk
      • Kerk en staat: Wat zegt de bijbel over de houding van een gelovige ten aanzien van de maatschappij?
      • De geboden
      • De kosmos: Wat is de plaats van de mens in het universum?
      • Het kruis
      • De dood: Waarom kunnen wij zeggen dat Jezus ‘voor ons is gestorven’?
      • Dialoog: Religies en het evangelie
      • De eucharistie
      • De eucharistie: Een christen uit de tweede eeuw over de eucharistie
      • Evangelisatie: Wat betekent ‘evangeliseren’?
      • Geloof
      • Geloof: Wat zegt het Nieuwe Testament over geloof?
      • Geloof: Wat is het specifieke kenmerk van het christelijk geloof?
      • De vrees voor God
      • Vergeving: Twee vragen over Judas
      • Vergeving: Betekent vergeven ook vergeten?
      • Vrijheid: Ben ik nog vrij als ik gehoorzaam aan een oproep van Christus?
      • Vrijheid: Is alles wat er gebeurt van tevoren door God besloten?
      • Geluk: Kun je gelukkig zijn terwijl anderen lijden?
      • De hel: Moet je als christen in het bestaan van de hel geloven?
      • Hoop
      • Oordeel niet: Waarom zegt Jezus tegen zijn leerlingen dat ze niet moeten oordelen?
      • Liefde voor de vijand
      • Barmhartigheid
      • Barmhartigheid: Als God barmhartig is, waarom staan er dan dreigementen in de bijbel?
      • De aanwezigheid van God: Als God aanwezig is in ieder mens, wat voegt het geloof dan nog toe?
      • Verzoening: Wat zijn de vooronderstellingen voor een werkelijke dialoog tussen christenen uit verschillende tradities?
      • Verzoening: Hoe kun je verscheidenheid en verzoening met elkaar verenigen?
      • Zonde: Moeten we spijt hebben over onze zonden?
      • Het lijden van onschuldigen
      • Zijn de verschillen tussen christenen een probleem of een rijkdom?
      • De wereld: Kunnen wij de wereld daadwerkelijk verbeteren?
    • Portretten van getuigen van Christus
      • Irenaeus van Lyon
      • Moeder Teresa
      • Johannes Chrysostomus (344-407): verbazingwekkend modern
      • Augustinus (354-430)
      • De actualiteit van Dietrich Bonhoeffer (1906-1945)
      • Een weg van verzoening: Frère Roger
      • Jeremia
      • Doroteüs van Gaza (VIe eeuw): nederigheid en gemeenschap
      • Franz Stock (1904-1948), een leven gewijd aan de verzoening
      • Een profeet die troost brengt (Jesaja 40–55)
    • Jaarbrief
      • Broeder Alois 2021: Hoop blijven houden in goede en in slechte tijden
      • broeder Alois 2019: Vergeet de gastvrijheid niet!
      • Broeder Alois 2018: Onuitputtelijke vreugde
      • Broeder Alois 2017: Samen wegen van hoop bewandelen
      • Broeder Alois 2017: Oproep aan kerkleiders voor 2017
      • Broeder Alois 2017: Op weg naar eenheid op het Europese continent
      • Broeder Alois 2016: De moed van barmhartigheid
      • Taizé 2015
      • Frère Alois 2012-2015: Naar een nieuwe solidariteit
      • Frère Alois 2015: Vier voorstellen om het “zout van de aarde” te zijn
      • Frère Alois 2014: Vier voorstellen om te zoeken naar zichtbare verbondenheid tussen allen die Christus liefhebben
      • Frère Alois 2013: Vier voorstellen om de bronnen van Godsvertrouwen aan het licht brengen
      • Frère Alois 2011: Brief uit Chili
      • Frère Alois 2010: Brief uit China
      • Frère Alois 2009: Brief uit Kenia
      • Europa open en solidair
      • Frère Alois 2008: Brief uit Cochabamba
      • Frère Alois: Brief aan wie Christus wil volgen
      • Frère Alois: Oproep tot verzoening onder christenen
      • Frère Alois 2007: Brief uit Calcutta
      • 2006: Onvoltooide brief van frère Roger
      • Frère Roger 2005: Een toekomst van vrede
    • Een kleine gelijkenis over de universaliteit van Gods liefde
    • Overweging van broeder Alois: Laten we vredestichters zijn daar waar we leven
Broeder Alois 2017
 

Samen wegen van hoop bewandelen


Begin september 2016 kwamen 7500 jonge Afrikanen bijeen in Cotonou, Benin¹ als etappe in de pelgrimage van vertrouwen. Het thema van deze bijeenkomst zal ons in heel het jaar 2017 blijven inspireren: samen – niet alleen, maar ondersteund door elkaar – kunnen wij wegen van hoop bewandelen – in onszelf, om ons heen en voor de menselijke gemeenschap.

Één van de vragen in Cotonou was: “Hoe kunnen we onze passieve houding, waarin we tevreden zijn met het wachten op veranderingen van buitenaf, achterlaten om onze hoop te voeden?

Het is dringend nodig dat mensen van andere continenten luisteren naar de vele Afrikanen die streven naar meer rechtvaardigheid in de politieke en economische betrekkingen: dat is voor hen één van de voorwaarden voor het realistisch overwegen van het opbouwen van een toekomst in hun eigen land.

Om hun toekomst voor te bereiden, willen meer en meer jonge mensen in Afrika gebruik maken van het grote creatieve potentieel dat zij bezitten. Zij zijn in staat om de moed van jonge mensen in andere delen van de wereld in soortgelijke situaties te wekken.

Om de overwegingen, die in Cotonou begonnen zijn, te kunnen blijven voortzetten, zowel in Taizé als elders, zijn hier vier voorstellen, die ons zullen leiden op het bewandelen van de wegen van hoop.

We zullen proberen om manieren te ontdekken waarop deze voorstellen in praktijk gebracht kunnen worden met eenvoud, één van de drie geloften, en met vreugde en barmhartigheid, in het hart van het leven van de gemeenschap van Taizé, zoals broeder Roger het wilde.

¹ Na Johannesburg (1995), Nairobi (2008) en Kigali (2012), werd, op uitnodiging van de katholieke kerk en de Methodisten van Benin, deze vierde Afrikaanse etappe in de pelgrimage van vertrouwen op aarde, georganiseerd in Cotonou, van 31 augustus tot en met 4 september. Naast de deelnemers uit Benin zelf, waren de 7500 deelnemers voornamelijk afkomstig uit Togo (800), Nigeria (550), Ghana (100), Burkina Faso (160) en de Ivoorkust (50). In totaal waren twintig Afrikaanse landen vertegenwoordigd, daarnaast waren er zestig Europeanen aanwezig uit vijftien verschillende landen. De talen Frans, Engels en Fon werden gebruikt in de workshops en forums, de liturgie bevatte ook liederen in Yoruba en Mina.

Eerste voorstel: Houd vast aan hoop; hoop is de bron van creativiteit


Hoewel het eigenlijk niet kon, bleef Abraham hopen en geloven dat hij de vader van vele volken zou worden. (Romeinen 4:18)
Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel. (Hebreeën 6:19)
Wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan! (Lucas 18:17)

In de instabiliteit van de wereld van vandaag, worden we verontrust door geweld, lijden en onrecht. De hele schepping zucht, alsof het de pijn van een bevalling ondergaat. De Heilige Geest kreunt ook, maar diezelfde Geest is de steun voor onze hoop (zie Romeinen 8:22,26). Wat kunnen we doen?

Daardoor realiseren we ons dat het evangelie een enorme horizon van hoop opent, ver boven onze verwachtingen.

Deze hoop is geen eenvoudig optimisme dat haar ogen sluit voor de werkelijkheid, maar een anker genesteld in God. Hoop is een bron van creativiteit. Tekenen daarvan zijn te vinden op de meest onverhoopte plekken op aarde.

  • Durven we te geloven in de aanwezigheid van de Heilige Geest in onze harten en in de wereld? Kunnen we vertrouwen op deze aanwezigheid, ook al is deze onzichtbaar?
  • Moge ons geloof eenvoudig blijven, net als het vertrouwen van kinderen! Dit betekent niet een afzwakking van de inhoud van het geloof, maar een vasthouden aan de kern – Gods liefde voor de mensheid en voor de hele schepping. De Bijbel vertelt hetzelfde, van de puurheid van het prille begin tot aan vele obstakels en zelfs menselijke ontrouw. God houdt nooit op ons lief te hebben: laat dat ervoor zorgen dat we de hoop in ons altijd levend houden!
  • Om onszelf en onze naasten hiervan bewust te laten worden, moeten we misschien vaker bij elkaar komen om te bidden. De eenvoudige schoonheid van het gebed, weerspiegelt iets van het mysterie van God en kan leiden tot een persoonlijke ontmoeting met God.

Tweede voorstel: Vereenvoudiging van ons leven zodat we makkelijker kunnen delen


Jezus zei: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. (Matteüs 11:29)
Om niet hebben jullie ontvangen, om niet moeten jullie geven! (Matteüs 10:8)
Jezus antwoordde de jongeman: “Als je volmaakt wil zijn, ga dan naar huis, verkoop alles wat je bezit en geef de opbrengst aan de armen. … Kom daarna terug en volg mij.” (Matteüs 19:21)

Hebzucht, de constante zucht naar geld en succes, leidt tot onrechtvaardigheid en frustraties. Een geest van delen, waartoe het evangelie ons uitnodigt, is één van de wegen van hoop die we vandaag de dag zouden moeten gaan bewandelen.

Het kiezen voor een eenvoudig leven is een bron van vrijheid en vreugde. Dan wordt je leven opeens een stuk minder belastend. Eenvoud houdt een helder hart in. Zonder dat het geheel naïef is, weigert het te wantrouwen. Het is het tegenovergestelde van dubbelhartigheid. Het stelt ons in staat een dialoog aan te gaan zonder angst, met ieder die we ontmoeten. Het leven van Jezus is hier een voorbeeld van.

  • Wat materiële dingen betreft, moeten we voortdurend streven naar een eenvoudiger leven. Dat zal ons inspireren in ons handelen en delen, wanneer we geconfronteerd worden met menselijk lijden, vernederende armoede, de beproevingen van migranten en conflicten over de hele wereld.
  • Laten we manieren vinden om elkaar te steunen bij het realiseren van moedige initiatieven in het teken van hoop in onze wijken, in de plaatsen waar we werken of waar we studeren, door middel van sociale of ecologische betrekkingen aan te gaan.
  • Hoe kunnen we door middel van een eenvoudige en overzichtelijke levensstijl, bijdragen om de strijd aan te gaan tegen ecologische milieurampen en opwarming van de aarde en in een grotere harmonie met de schepping leven? Deze strijd is niet alleen de verantwoordelijkheid van de nationale leiders; iedereen kan bijvoorbeeld meer gebruik maken van lokale producten en het openbaar vervoer...
  • Is het mogelijk deze vraag levend te houden in ons hart: ben ik klaar om Christus te volgen, degene die zachtmoedig en nederig van hart is, kan ik ervoor kiezen om voor altijd tot hem te behoren en hem te volgen in de eenvoud van een “ja”, in een geest van vrijgevigheid?

Derde voorstel: Samenkomen zodat de veerkracht van het evangelie zich openbaart


Elke dag kwamen allen, die het geloof hadden aanvaard, trouw en eensgezind samen in de tempel, braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde. (Handelingen 2:46)
Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest; er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer. (1 Korintiërs 12:4-5)
Houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen. (Hebreeën 13:2)

De Bijbel vertelt een verhaal over twee mannen, Petrus en Cornelius, die totaal verschillend zijn in alle opzichten, maar die in ontmoeting met elkaar een waarheid ontdekken die hun totaal onbekend was. Ze moesten samenzijn om te begrijpen dat de Heilige Geest muren tussen mensen afbreekt en mensen verenigt, die dachten dat ze vreemden waren voor elkaar. De veerkracht van het evangelie wordt alleen geopenbaard als we samen zijn. (Lees Handelingen 10 en 11.)

Als christenen zijn verdeeld, tussen verschillende denominaties of binnen dezelfde kerk, wordt het evangelie verduisterd. Zijn we in staat om samen dezelfde weg te bewandelen zonder dat onze verschillen ons scheiden? Als wij, als christenen, een manier vinden om te laten zien dat eenheid mogelijk is in onze verscheidenheid, helpen we de hele mensheid een meer verenigde familie te worden.

  • Christus verenigt mannen en vrouwen, kinderen en ouderen, overal vandaan, met verschillende talen, culturen en achtergronden en zelfs volkeren die historisch gezien elkaars vijanden waren, in één gemeenschap. Laten we proberen eenvoudige manieren te vinden om dit in onze woonplaatsen te laten zien.
  • Om in leven te blijven, is elke gemeenschap aangewezen op zichzelf. Kunnen we een houding van gastvrijheid ontwikkelen, in navolging van God, voor christenen die een totaal andere positie vervullen dan de onze? Een dergelijke openheid van hart vereist een inspanning om zaken te "vertalen" of te interpreteren; we moeten proberen elkaar te verstaan, aangezien verschillende geloven en overtuigingen als verschillende talen kunnen worden opgevat.
  • Zelfs als het geheugen van de wederzijdse intolerantie onder christenen, die gescheiden werden in de loop van de geschiedenis, in stand gehouden wordt en zelfs al kunnen niet alle draden ontward worden, durven we elkaar dan toch te verwelkomen, door elkaar te vergeven zonder te proberen om vast te stellen wie er wel of geen gelijk had? Er is geen verzoening mogelijk zonder offer.
  • Gastvrijheid gaat hand in hand met de erkenning van het anders-zijn van anderen. Als hun overtuigingen onbegrijpelijk blijven voor ons, kunnen we in ieder geval hun echtheid of originaliteit waarderen. Het ontdekken van een ander kan heel vreugdevol zijn!

Vierde voorstel: Laat vriendschap groeien om vrede te bevorderen

Jezus schaamt zich er niet voor een ieder zijn broeders en zusters te noemen. (Hebreeën 2:11)
Jezus zei: Jullie hebben maar één meester en jullie zijn elkaars broeders en zusters. Noem niemand op aarde vader, want jullie hebben maar één vader, de Vader in de hemel. (Matteüs 23:8-9) Ieder die de wil van mijn Vader in de hemel doet, is mijn broer en zuster en moeder. (Matteüs 12:50)
Jezus zei: Uit het oosten en het westen en uit het noorden en het zuiden zullen ze komen, en ze zullen aan tafel genodigd worden in het koninkrijk van God. (Lucas 13:29)

Bijdragen aan vrede en internationale gerechtigheid is een andere weg van hoop die we nu al kunnen bewandelen.

Vrede op aarde begint in ieders hart. Het zijn allereerst onze harten die moeten veranderen en dat gaat om een eenvoudige verandering: het toelaten dat Gods Geest in ons woont en het verwelkomen van een vrede die van de ene tot de andere persoon verspreid zal worden. “Het bereiken van innerlijke vrede en rust zal duizenden mensen om je heen redden.” (Serafim van Sarov, een Russische monnik, 1759-1833)

  • Laten we met ons eigen leven nieuwe hoofdstukken toevoegen aan een eenvoudige solidariteit die verder gaat dan de muren die we om ons heen hebben opgebouwd: zowel de fysieke muren in verschillende delen van de wereld, als de muren van onwetendheid, vooroordelen en ideologie. Laten we open staan voor andere culturen en mentaliteiten.
  • We kunnen de afwijzing van buitenlanders niet toestaan in ons hart, omdat de afwijzing van anderen de bron is voor barbarisme. Kunnen we in plaats van buitenlanders te zien als een bedreiging voor onze levensstandaard of cultuur, hen niet beter verwelkomen als leden van dezelfde menselijke gemeenschap? Waarom beginnen we niet met vluchtelingen te bezoeken, gewoon om hen te leren kennen en om naar hun verhalen te luisteren? Wie weet welke andere stappen op weg naar solidariteit hieruit zullen volgen…
  • Hoe kunnen we anderen leren kennen die anders zijn dan wij? En hoe kunnen we delen en communiceren met mensen die anders denken dan wij, in een dialoog waarin we echt naar elkaar luisteren, zonder dat we in een verhitte discussie raken nog voordat we de andere persoon echt begrepen hebben? Kunnen we manieren vinden om aanwezig te blijven in plaatsen van tweedracht, en kunnen we proberen bruggen te bouwen waar dit nodig is? Laten we bidden voor degenen die wij niet begrijpen en voor degenen die ons niet begrijpen.
  • Tekenen van solidariteit kunnen worden uitgebreid tot buiten de grenzen van de religie. De ontmoeting met gelovigen van andere godsdiensten moedigt ons aan om ons in onze kennis van ons eigen geloof te verdiepen, we vragen onszelf af wat God ons wil vertellen en wat hij ons wil geven in de ontmoeting met deze broeders en zusters die zo anders zijn dan wij.
Bijgewerkt: 9 januari 2017

PDF - 2 MB
Voorstel 2017

Dagtekst

di. 9 maart
Jezus zegt: De Mensenzoon zal worden uitgeleverd aan de hogepriesters en de schriftgeleerden, die hem ter dood zullen veroordelen. Ze zullen hem uitleveren en kruisigen. Maar op de derde dag zal hij worden opgewekt uit de dood.
Mt 20:17-19
meer...

Agenda

 Zoek evenementen

Werk van de broeders

Werk van de broeders

Gemeenschap

  • Nieuws
  • Roeping en geschiedenis
  • Broeder Roger, de stichter van Taizé
  • Verhalen over Taizé
  • Werk van de broeders
  • Solidariteit: operatie hoop

De bron van het geloof

  • Gebedsviering
  • Liederen
  • Overdenking en reflectie

Naar Taizé komen

  • Veiligheid en bescherming
  • Nieuws
  • Online ontmoeting
  • Jongerenontmoetingen
  • Informatie voor 2021
  • Informatie voor 2019
  • Reizen naar Taizé
  • Multimedia

In alle werelddelen

  • Afrika
  • Amerika
  • Azië
  • Europa
  • Midden-Oosten

Copyright © Ateliers et Presses de Taizé

Over deze site

[ Naar boven | Overzicht van de site | Home]

  • Contact opnemen met Taizé
  • Operatie Hoop
  • Copyright informatie