In het evangelie horen we Jezus’ oproep: “Volg Mij!” Is het mogelijk om die oproep te beantwoorden met een engagement dat heel mijn leven omvat?
We verlangen allemaal naar een gelukkige toekomst. Maar we kunnen de indruk hebben dat we door zoveel grenzen bepaald worden, dat ontmoediging ons soms in haar greep krijgt.
Toch is God aanwezig: “Het koninkrijk van God is nabij” (Marcus 1:15). We worden zijn aanwezigheid gewaar wanneer we de situaties van ons leven aanvaarden zoals ze zijn en we ze van daaruit verder vorm gaan geven.
Niemand wil verzanden in dromen over een geïdealiseerd bestaan. We worden uitgenodigd onszelf te aanvaarden in wat we zijn en ook in wat we niet zijn.
Zoeken naar een gelukkige toekomst betekent keuzes maken.
Sommigen maken moedige keuzes om Christus te volgen in hun gezinsleven, in de maatschappij of door inzet voor anderen. Anderen vragen zich af hoe zij Christus kunnen volgen door de weg van het celibaat te kiezen.
Van harte zou ik ieder die zo’n keuze voor het leven overweegt, moed in willen spreken:
Het kan zijn dat er ten aanzien van zo’n verbintenis twijfels in je leven. Maar als je dieper gaat, dan vind je de vreugde om jezelf helemaal te geven. Gelukkig wie niet buigt voor de angst, maar zichzelf toevertrouwt aan de aanwezigheid van de heilige Geest.
Misschien vind je het moeilijk om te geloven dat God jou persoonlijk roept en dat Hij van jouw kant verwacht dat je je laat liefhebben. Jouw bestaan is kostbaar in zijn ogen.
Als God je roept, betekent dat niet dat Hij je voorschrijft wat je moet doen. Zijn roepen is in de eerste plaats een ontmoeting met jou. Laat je door Christus welkom heten en je zult ontdekken welke weg je moet inslaan.
God nodigt je uit tot vrijheid. Hij maakt je niet tot een passief wezen. Door zijn heilige Geest woont God in jou, maar dat betekent niet dat Hij jouw plaats inneemt. Integendeel, Hij doet onvermoede krachten in jou ontwaken.
Als je jong bent, kan het zijn dat je bang bent en dat je geneigd bent geen keuzes te maken om zo alle mogelijkheden open te houden. Maar hoe zou je vervulling kunnen vinden als je op het kruispunt blijft staan?
Aanvaard dat er onvervulde verlangens en zelfs onopgeloste vragen in je leven. Vertrouw je toe en leg je hart open. Er zijn in de Kerk mensen die naar je kunnen luisteren. Als je zo een tijdlang begeleid wordt, kan inzicht in je groeien in hoe je jezelf helemaal kunt geven.
In het volgen van Christus zijn we niet alleen. We worden gedragen door dat geheim van gemeenschap dat de Kerk is. In haar wordt ons ‘ja’ tot lofzang.
Het kan een stamelende lofzang zijn, zelfs één die opstijgt uit onze nood. Maar deze lofzang kan uiteindelijk worden tot een bron van opspringende vreugde ons leven lang.
Frère Alois
